Από τους παλιούς μας Κύκλους

Ο άγιος νεομάρτυρας ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ο εν Κων/πολει, ξίφει τελειούται  (27 Ιανουαρίου).

Εικοσιπεντάχρονος νέος, με ωραίο παρουσιαστικό και ήθος, ο Δη­μήτριος κρατούσε το ταμείο σ' ένα καπηλειό της συνοικίας του Γαλατά στην Κωνσταντινούπολη. Στο καπηλειό σύχναζαν Λαζοί, σκληρόκαρδοι και αγροίκοι, οι οποίοι επιχείρησαν επανειλημμένως να τον κάνουν να αλλαξοπιστήσει.

Μιαν ημέρα, ύστερα από οινοποσία και κραιπάλη, ξέ­σπασε καυγάς και μαχαιρώθηκε ένας Λαζός. Ο Δημήτριος τότε τους χώρισε και τους έδιωξε. Την επόμενη, έφεραν τον τραυματία στον βεζίρη κατηγορώντας τον νεαρό χριστιανό ως δράστη. Συνελήφθη αμέ­σως και ο δικαστής τον προειδοποίησε ότι ή θα γινόταν μουσουλμάνος ή θα τον θανάτωναν. Υπερασπιζόμενος την αθωότητα του, ο Δημήτριος διακήρυξε ότι ήταν έτοιμος να πεθάνει για την πίστη του.

Μόλις βγήκε η απόφαση, τον οδήγησαν στον τόπο της θανάτωσης, την τελευταία όμως στιγμή ο βεζίρης διέταξε να τον φέρουν ενώπιον του για να τον ανακρίνει εκ νέου. Αφού προσπάθησε μάταια να τον προσελκύσει με κολακείες και υποσχέσεις, τον παρέδωσε στους κατηγόρους του, οι οποίοι τον έσυραν έως το καπηλειό, οπού είχαν συγκεντρωθεί πολλοί Τούρκοι και προσπάθησαν να τον κάνουν να αρνηθεί την πίστη του. Οι προσ­πάθειες τους υπήρξαν άκαρπες και ο άγιος ετελειώθη με αποκεφαλι­σμό μπροστά στο καπηλειό (27 Ιανουαρίου 1784 ή 1785).

Επί πολ­λές νύχτες ουράνιο φως έλαμπε πάνω από το μαρτυρικό λείψανο, το όποιο αγόρασε ένας χριστιανός για να το θάψει με ευλάβεια και τιμή. Λίγο αργότερα, οι ίδιοι Λαζοί Τούρκοι, γεμάτοι μίσος, δολοφόνησαν τον ιδιοκτήτη του καπηλειού, έναν έντιμο χριστιανό.