Τη ιδ΄ Ιανουαρίου της αγίας ΝΙΝΟ ισαποστόλου και φωτιστρίας της Γεωργίας.
Η αγία Νίνο γεννήθηκε στην Καππαδοκία επί βασιλείας του αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Ήταν μοναχοκόρη του στρατηγού Ζαβουλών και συγγενής του αγίου μεγαλομάρτυρα Γεωργίου. Ανατράφηκε με ευλάβεια μελετώντας την Αγία Γραφή. Συνελήφθη από τους Ίβηρες και οδηγήθηκε αιχμάλωτη στην χώρα τους, την Γεωργία στον Καύκασο, μεταξύ Ευξείνου Πόντου και Κασπίας θάλασσας.
Ο βαρβαρικός αυτός λαός πίστευε στα είδωλα και λάτρευε την φωτιά, αυτό όμως δεν εμπόδισε την αγία Νίνο, εν μέσω πολλών θλίψεων, να επιμείνει καρτερικά στην πίστη και την άσκηση και να κηρύττει άφοβα το Ευαγγέλιο. Φθάνοντας στην Μτσχέτα, την πρωτεύουσα του βασιλείου του Κάρτλι, εγκαταστάθηκε στον κήπο του βασιλέα, κάτω από έναν μεγαλόπρεπο κέδρο που είχε, καθώς έλεγαν, φυτρώσει πάνω στον τάφο μιας Εβραίας, ονόματι Σιδωνίας, που ασπάσθηκε την χριστιανική πίστη και ενταφιάσθηκε σφίγγοντας στα χέρια της τον άρραφο χιτώνα του Χριστού. Μια νύχτα, ενώ προσευχόταν εκεί, η αγία Νίνο είδε μεγάλο νέφος από μαύρα πουλιά να κατεβαίνει στον κήπο. Βούτηξαν στο ποταμάκι που κυλούσε πλάι στον κέδρο, έγιναν ξαφνικά κάτασπρα σαν το χιόνι και πήγαν και κάθισαν στα κλαδιά του δέντρου, γεμίζοντας τον κήπο με τα μελωδικά τους κελαηδίσματα. Αυτό ήταν σημείο εκ Θεού που προφήτευε τον προσηλυτισμό του λαού και την οικοδόμηση ενός ναού στον ευλογημένο εκείνο τόπο.
Συνέβη τον καιρό εκείνο να αρρωστήσει σοβαρά το παιδί μιας ευγενούς κυρίας της πόλεως. Απελπισμένη η μητέρα, απευθύνθηκε στην αιχμάλωτη χριστιανή. Η αγία Νίνο το ξάπλωσε στο στρώμα της, και μόλις σήκωσε τα χέρια της στον ουρανό για να παρακαλέσει το έλεος του Θεού, το παιδί σηκώθηκε υγιές, προς μεγάλη κατάπληξη των βαρβάρων. Η φήμη των χαρισμάτων της αγίας έφθασε στα αυτιά της βασίλισσας, η οποία βασανιζόταν από ανίατη ασθένεια. Μολονότι ήταν θερμή λάτρης των ειδώλων, μέσα στην απόγνωση της κατέφυγε στην αγία. Η Νίνο την σταύρωσε με έναν σταυρό καμωμένο από κλαδιά κληματαριάς που της είχε δοθεί από την Παναγία, και η βασίλισσα έφυγε θεραπευμένη, διακηρύττοντας την πίστη της στον Χριστό. Η Νίνο αρνήθηκε κάθε ανταμοιβή, λέγοντας ότι το θαύμα δεν ήταν έργο δικό της αλλά ενέργεια του Χριστού.
Μαθαίνοντας την θεραπεία της γυναίκας του, ο βασιλέας Μιριάν εξεπλάγη, αντέδρασε όμως αντιδιαμετρικά αντίθετα από την βασίλισσα και θέλησε να αφανίσει την αγία Νίνο και όλους τους χριστιανούς του βασιλείου του. Λίγο καιρό αργότερα, ενώ κυνηγούσε σ' ένα πυκνό δάσος, ένα πυκνό νέφος τον τύλιξε και ο Μιριάν έπαυσε να βλέπει. Έντρομος επικαλέστηκε τους θεούς του και, καθώς οι επικλήσεις του έμεναν αναπάντητες, στράφηκε τελικά στον Θεό της Νίνο. Παρευθύς ανέβλεψε έχοντας αποκτήσει το πνευματικό φως της πίστεως. Επιστρέφοντας στην πρωτεύουσα, προσέτρεξε στην χριστιανή αιχμάλωτη κι έπεσε κλαίγοντας στα πόδια της. Αποφάσισε να βαπτισθεί όλος ο λαός των Ιβήρων και έστειλε πρεσβεία στον Μ. Κωνσταντίνο ζητώντας να σταλεί στο βασίλειο του ένας επίσκοπος και ιερείς. Μετά το Βάπτισμα, ακολουθώντας τις νουθεσίες της αγίας, ανήγειρε ναό στην θέση του κέδρου του βασιλικού κήπου (331).
Η αγία Νίνο αποσύρθηκε στην έρημο Αράγκβα, όπου ανέπεμπε με δάκρυα διάπυρες προσευχές για την στερέωση του λαού στην αγία πίστη. Από αυτά τα δάκρυα ανάβλυσε πηγή που είχε την θαυματουργική ιδιότητα να φέρνει ροή γάλακτος σε μητέρες που δεν μπορούσαν να θηλάσουν. Μετά την εμφάνιση ενός πελώριου φωτεινού σταυρού στον ουρανό, πάνω από την εκκλησία της Μτσχέτας, η αγία έφυγε μαζί με μερικούς θαρραλέους κληρικούς για να κηρύξει το Ευαγγέλιο στις άγριες ορεσίβιες φυλές. Χάρη στην θεία δύναμη του Ευαγγελικού λόγου και τα πολλά θαύματα που επιτέλεσε, η αγία έπεισε τους ορεσιβίους να κατακρημνίσουν τα είδωλα και τους βάπτισε. Προσηλύτισε ακόμη και την βασίλισσα Σοφία του γειτονικού βασιλείου της Καχετίας. Έχοντας φέρει σε πέρας την επίγεια αποστολή της, η αγία Νίνο αποσύρθηκε σε μια καλύβα και παρέδωσε την ψυχή της στον Κύριο, περιστοιχισμένη από τον βασιλέα, αυλικούς, κληρικούς και πλήθος λαού, πού έσπευσε να παραβρεθεί θρηνώντας στις ύστατες επίγειες στιγμές της πνευματικής του μητέρας (339).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου