Μνήμη της αγίας μητρός ημών ΓΕΝΟΒΕΦΗΣ (Genevieuve) των Παρισίων (3 Ιανουαρίου).
Η αγία Γενοβέφα γεννήθηκε το 422 στο χωριό Ναντέρ κοντά στο Παρίσι. Ήταν μόλις επτά χρονών όταν ο άγιος Γερμανός της Ώξέρ [31 Ιουλ.], διακρίνοντας την εύνοια του Θεού πάνω στην παιδίσκη, ανακοίνωσε στους γονείς της ότι είχε επιλεγεί για να υπηρετήσει την σωτηρία πολλών. Την ευλόγησε και της έδωσε ένα νόμισμα χαραγμένο με έναν σταυρό ως σημείο της αφιέρωσης της στο Θεό. Από κείνη την στιγμή το παιδί αφοσιώθηκε όλο και περισσότερο στην άσκηση. Μια ήμερα, η μητέρα της εκνευρισμένη πού την έβλεπε να συχνάζει τόσο πολύ στην εκκλησία, πήγε να την χτυπήσει μα στην στιγμή ο Θεός την τύφλωσε. Ξαναβρήκε το φως της μετά δύο χρόνια, τρίβοντας τα μάτια της με νερό που η κόρη της είχε αναμείξει με τα δάκρυα της και το είχε σταυρώσει. Χωρίς εμπόδια πια από μέρους των δικών της η Γενοβέφα αφιερώθηκε οριστικά στον Κύριο, από τον επίσκοπο Βούργων Βίλικο, εξακολούθησε όμως την ασκητική της ζωή στην οικογενειακή οικία, καθώς τότε δεν υπήρχαν μοναστήρια στην Γαλατία.
Όταν πέθαναν οι γονείς της εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, στο σπίτι της νονάς της. Αφού υπέμεινε καρτερικά μια σκληρή αρρώστια, επέβαλε στον εαυτό της μεγάλες στερήσεις: προσευχόταν αδιάκοπα, δεν έβγαινε έξω παρά για να βοηθήσει τους πτωχούς, έτρωγε μόνον δυο φορές την εβδομάδα λίγο ψωμί και κουκιά. Οι κάτοικοι του Παρισιού άρχισαν να αναγνωρίζουν την αγιότητα της και νεαρές κοπέλες συνάχθηκαν γύρω της για να μιμηθούν την πολιτεία της. Η φήμη της αγίας Γενοβέφας απλώθηκε ως την Ανατολή, αφηγούνται μάλιστα ότι Σύριοι έμποροι πληροφόρησαν τον άγιο Συμεών τον Στυλίτη [1 Σεπτ.] για τις αρετές της ταπεινής παρθένας των Παρισίων και αυτός δόξασε τον θεό για εκείνην και ζήτησε τις προσευχές της σε μια επιστολή του.
Η αγία Γενοβέφα είχε μεγάλη ευλάβεια στους αγίους που θεμελίωσαν την Γαλατική Εκκλησία. Οικοδόμησε την πρώτη βασιλική πάνω στον τάφο του αγίου Διονυσίου Παρισίων [9 Οκτ.] και συνέβαλε πολύ στην διάδοση της τιμής του αγίου Μαρτίνου της Τουρώνης. Στις περιοδείες της θεράπευε τους αρρώστους και έδιωχνε δαιμόνια, υπηρετώντας όλους ως όργανο της θείας Πρόνοιας.
Στις αρχές του 451 ο Αττίλας και η ορδή των βαρβάρων Ούννων πλησίαζε επικίνδυνα το Παρίσι, λεηλατώντας και αφανίζοντας τα πάντα στο πέρασμα της. Οι κάτοικοι της πόλης πανικόβλητοι ήθελαν να φύγουν, μόνον η Γενοβέφα διατηρώντας την ψυχραιμία της συγκέντρωσε τις γυναίκες στους ναούς για να ικετεύσουν την βοήθεια του θεού, με νηστεία, δάκρυα και προσευχή, και προσπάθησε να ενθαρρύνει τους άνδρες. Αντέδρασαν στην προσπάθεια της και μάλιστα ετοιμάσθηκαν να την ρίξουν στον Σηκουάνα, αλλά σύμφωνα με τις προρρήσεις της αγίας, ο Αττίλας γρήγορα παρέκαμψε το Παρίσι, υπέστη δεινή ήττα από το κοινό μέτωπο Φράγκων και Γαλλορωμαίων και αποχώρησε.
Το 481 ο Χλοδοβίκος ανακηρύχθηκε βασιλέας των Φράγκων και υπό την επιρροή της συζύγου του αγίας Κλοτίλδης [3 Ιουν.] επεδείκνυε πάντα μεγάλο σεβασμό για την αγία. Άκουγε τις συμβουλές της και δεν δίσταζε να μεταβάλλει την πολιτική του απέναντι στους χειμαζόμενους. Ενώ ό σύζυγος της ολοκλήρωνε την κατάκτηση της Γαλατίας, η αγία Κλοτίλδη έμεινε κοντά στην Γενοβέφα στο Παρίσι και ο άγιος Ρεμίγιος [1 Οκτ.] πήγαινε να τις επισκεφθεί για να μιλήσουν για τα θεία. Τρεις άγιοι επαγρυπνούσαν λοιπόν στην γέννηση της Γαλλίας.
Η αγία Γενοβέφα έφθασε σε ηλικία ογδόντα ετών. Δεν έπαυσε ωστόσο να προστατεύει στους αιώνες την πόλη των Παρισίων και τους κατοίκους της. Τα άγια λείψανα της, πού βρίσκονταν στον ναό της Αγίας Γενοβέφας, πάνω στον ομώνυμο Λόφο, επιτέλεσαν αναρίθμητες ιάσεις. Στους μεγάλους κινδύνους: πολέμους, πολιορκίες, επιδημίες, λιμούς, πλημμύρες, πυρκαγιές, ο λαός κατέφευγε σύσσωμος στην αγία. Γίνονταν μεγάλες λιτανείες με επικεφαλής την λειψανοθήκη και ό θεός δεν παρέλειπε να δείξει την εύνοια του με θαύματα, ανταποκρινόμενος στις προσευχές της αγίας και στην πίστη του λαού της πόλεως.
Τα λείψανα της κάηκαν στο μεγαλύτερο μέρος τους και ρίχτηκαν στον Σηκουάνα από τους επαναστάτες, το 1793. Όμως η αγία παραμένει ζωντανή για αυτούς που την επικαλούνται με πίστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου