ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΜΑΣ (20/01/2019)

O Άγιος Ευθύμιος ο Μέγας  (20^η Ιανουαρίου)

Ο Όσιος Ευθύμιος ο Μέγας γεννήθηκε στη Μελιτηνή της Αρμενίας το έτος 377 μ.Χ. κατά τους χρόνους της βασιλείας του Γρατιανού (375 - 383 μ.Χ.). Οι γονείς του Παύλος και Διονυσία, ανήκαν σε επίσημη γενιά. Άτεκνοι όντες, αξιώθηκαν να αποκτήσουν παιδί, το οποίο αφιέρωσαν στη διακονία του Θεού στο οποίο και κατά θεία επιταγή έδωσαν το όνομα Ευθύμιος, αφού με την γέννησή του τους χάρισε την ευθυμία, τη χαρά και την αγαλλίαση. Σε ηλικία μόλις τριών ετών ο Ευθύμιος έχασε τον πατέρα του. Τότε η χήρα μητέρα του τον παρέδωσε στον ευλαβή Επίσκοπο της Μελιτηνής Ευτρώιο, ο οποίος, μαζί με τους αναγνώστες Ακάκιο και Συνόδιο που έγιναν αργότερα Επίσκοποι Μελιτηνής, τον εκπαίδευσε καλώς και, αφού τον κατέταξε στον ιερό κλήρο, τον τοποθέτησε έξαρχο των μοναστηρίων. 

Από τη Μελιτηνή ο Όσιος μετέβη, περί το 406 μ.Χ., στα Ιεροσόλυμα και κλείσθηκε στο σπήλαιο του Αγίου Θεοκτίστου, όπου και ασκήτευε με αυστηρότητα και αναδείχθηκε μοναζόντων κανόνας και καύχημα. Τόσο δε πολύ πρόκοψε στην αρετή, ώστε πολλοί πίστεψαν στον Χριστό. Τα μεγάλα πνευματικά του χαρίσματα γρήγορα τον ανέδειξαν και η φήμη του ως Αγίου απλώθηκε παντού. Γύρω του συγκεντρώθηκαν πάμπολλοι μοναχοί, οι οποίοι τον εξέλεξαν ηγούμενό τους. Ο Μέγας Ευθύμιος με την αγιότητα του βίου του συνετέλεσε στο να επιστρέψουν στην πατρώα ευσέβεια πολυάριθμοι αιρετικοί, όπως Μανιχαίοι, Νεστοριανοί και Ευτυχιανοί, που απέρριπταν τις αποφάσεις της Δ' Οικουμενικής Συνόδου. Παντού, στην Αίγυπτο και τη Συρία, επικρατούσαν οι Μονοφυσίτες. Στην Παλαιστίνη όμως, χάρη στην. παρουσία του Αγίου Ευθυμίου και των μαθητών του, επικράτησε η Ορθοδοξία. Και όταν ο Όσιος συνάντησε την βασίλισσα Ευδοκία, η οποία είχε περιπλακεί στα δίκτυα της αιρέσεως των Μονοφυσιτών, τόσο πειστικά και ακαταμάχητα μίλησε προς αυτήν, ώστε την απέδωκε στα ορθόδοξα δόγματα.

Ο Όσιος Ευθύμιος ο Μέγας είχε λάβει από τον Θεό το προορατικό χάρισμα και τη δύναμη της θαυματουργίας. Με ελάχιστα ψωμιά κατόρθωσε να χορτάσει τετρακόσιους ανθρώπους, που κάποτε την ίδια μέρα τον επισκέφθηκαν στο κελί του. Πολλές γυναίκες που ήταν στείρες, όπως και η δική του μητέρα, με τις προσευχές του Αγίου απέκτησαν παιδί και έζησαν την χαρά της τεκνογονίας. Και όπως ο Προφήτης Ηλίας, έτσι και αυτός προσευχήθηκε στον Θεό και άνοιξε τις πύλες του ουρανού και πότισε με πολύ βροχή τη διψασμένη γη, η οποία και αναζωογονήθηκε και έδωσε πλούσιους τους καρπούς της. Ενώ κάποτε τελούσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, οι πιστοί είδαν μία δέσμη φωτός που ξεκινούσε από τον ουρανό και κατερχόταν μέχρι τον Άγιο. Το ουράνιο αυτό φως, παρέμεινε μέχρι που τελείωσε η Θεία Λειτουργία και δήλωνε την εσωτερική καθαρότητα και λαμπρότητα του Αγίου. Επίσης, σημάδι της αγνότητας και της αγιότητάς του αποτελούσε και το γεγονός ότι ήταν σε θέση να γνωρίζει ποιος προσερχόταν να κοινωνήσει με καθαρή ή σπιλωμένη συνείδηση. Ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 473 μ.Χ., σε ηλικία 97 ετών.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΜΑΣ (20/01/2019)

«…Μὲ τὴ Βάπτισή Του, ο Χριστός, κάνει ἀκόμη ἕνα βῆμα, τὸ ὁποῖο ἂν τὸ σκεφθεῖ κανείς, εἶναι συγκλονιστικό· ταπεινώνεται σὲ τέτοιο βαθμὸ ὥστε ἐνδυόμενος σφιχτὰ τὴν ἀνθρώπινη φύση φαίνεται νὰ πλησιάζει, ἀκόμη καὶ νὰ ἐγγίζει, ὄχι ἁπλὰ τὴν ἀδυναμία ἀλλὰ καὶ τὴν πτώση της, τὴν πτώση τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὔας. Ἐνῶ, δηλαδή, πλησιάζει τὸν νόμο ὡς διάταξη, τὸν πλησιάζει καὶ ὡς πτώση.

Καὶ νὰ γιατί. Τὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου ἦταν βάπτισμα μετανοίας, ὅπου πήγαιναν οἱ ἄνθρωποι ὡς ἁμαρτωλοί, ἐξομολογοῦντο τὶς ἁμαρτίες τους, μετανοοῦσαν καὶ ἐβαπτίζοντο. Ὅταν λοιπὸν ὁ Κύριος πλησίασε τὸν Ἰωάννη, θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ διερωτηθεῖ γιὰ τὸν λόγο τῆς Βαπτίσεώς Του, τὴ στιγμὴ ποὺ ἦταν ἀναμάρτητος. Ὁ Κύριος ὅμως δὲν βυθίσθηκε στὸ νερό, ἁπλᾶ τὸ ἀκούμπησε, ἀφοῦ «ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατος» (Ματθ. γ΄ 16). Οἱ πατέρες δικαιολογοῦν αὐτὸ τὸ «εὐθύς», ἐπειδὴ ὁ Κύριος δὲν εἶχε ἀνάγκη βαπτισμοῦ, δὲν εἶχε ἀνάγκη καθάρσεως. Ἡ ταπείνωσή Του πλησίασε τὸν ἀκρότατο βαθμό.

Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ σχίζονται οἱ οὐρανοί· σὰν νὰ μὴν ἄντεχαν στὸ θέαμα, σὰν νὰ μὴν ἄντεχε ἡ φύση τὸ γεγονός, καὶ σάν, κατὰ κάποιο τρόπο, νὰ προμηνύει ὁ Θεὸς τὴ συνέχεια. Ἀνοίγει ὁ οὐρανὸς καὶ ἀποκαλύπτεται ὁ Τριαδικὸς Θεός, ποὺ ὁμολογεῖ ὅτι ὁ βαπτιζόμενος Υἱὸς εἶναι Θεός, δὲν εἶναι ἄνθρωπος· αὐτὸ εἶναι το μήνυμα τῶν Θεοφανείων. Καὶ δὲν σχίζονται μόνο οἱ οὐρανοί, ἀλλά, ὅπως ἀναφέρουν τὰ τροπάρια καὶ τὰ ἀναγνώσματα τῆς ἑορτῆς, σχίζεται καὶ ὑποχωρεῖ ὁ Ἰορδάνης.

Ὅταν πέρασε ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ μὲ τὴν Κιβωτὸ τῆς Διαθήκης τὸν Ἰορδάνη, σχίστηκε στὰ δύο (Ἰησ. Ναυῆ γ΄ 16, 17)· δὲν ἄντεξαν τὰ νερά του νὰ μὴν ὁμολογήσουν τὴν ἱερότητα τῆς Κιβωτοῦ τῆς Διαθήκης. Ὅταν πάλι ὁ Μωϋσῆς, ὁδηγῶντας τὸν Ἰσραηλιτικὸ λαό, ἔφθασε στὴν Ἐρυθρὰ θάλασσα, γεγονὸς ποὺ προεικόνιζε τὴν πορεία τῆς Ἐκκλησίας μέσα ἀπὸ τὴν ἔρημο αὐτοῦ τοῦ κόσμου, πάλι τὸ πέρασμα ἔγινε μὲ ἕναν ἀνάλογο τρόπο· χτύπησε τὴ θάλασσα, σχίστηκε στὰ δύο καὶ πέρασε ὁ λαὸς ἀπὸ μέσα (Ἐξοδ. ιδ΄ 21, 22).

Ἀλλὰ καὶ ἕνα τρίτο περιστατικὸ ἀναφέρουν τὰ ἀναγνώσματα· αὐτὸ ποὺ προηγήθηκε τῆς ἀναλήψεως τοῦ προφήτου Ἠλιού. Μὲ τὴ μηλωτή του ὁ προφήτης Ἠλίας χτύπησε τὸν Ἰορδάνη ποταμὸ γιὰ νὰ περάσει μὲ τὸν προφήτη Ἐλισσαῖο στὴν ἀπέναντι ὄχθη (Δ΄ Βασ. β΄ 8). Καὶ δὲν ἄντεξαν τὰ φυσικὰ νερά νὰ ἀκουμπήσουν αὐτὴ τὴν ὑπερφυσικὴ ἀλλὰ ἀνθρώπινη παρουσία τῶν

προφητῶν, οὔτε κἂν τὴ μηλωτή, τὸ πανωφόρι τοῦ προφήτου Ἠλιού. Πῶς λοιπὸν ἦταν δυνατὸ αὐτὰ τὰ νερὰ νὰ μὴν ἀποτραβηχθοῦν κατὰ ἀνάλογο τρόπο καὶ στὴ Βάπτιση τοῦ Κυρίου; Ἂν ἔρχονταν σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸ σῶμά Του, θὰ ὁμολογοῦσε ἡ φύση τὴ συγγένεια τοῦ ἀναμάρτητου Θεοῦ μὲ τὴν πτώση καὶ τὴν ἁμαρτία.

Τὰ δύο αὐτὰ γεγονότα, ἡ διάνοιξη τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἡ ὑποχώρηση τῶν ὑδάτων τοῦ Ἰορδάνη ἀποτελοῦν ἀναπαραστάση τοῦ γεγονότος τῆς σωτηρίας μας ποὺ ἐπιτελέσθη μὲ τὸ Βάπτισμα τοῦ Κυρίου. Ὁ κλεισμένος ἀπὸ τὴν ἁμαρτία οὐρανὸς ἀνοίγει καὶ ὁ ποταμὸς τῆς πτώσεως καὶ τῆς ἁμαρτίας ὑποχωρεῖ γιὰ νὰ περάσει ἡ χάρις. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὅλα τὰ ἀναγνώσματα μιλοῦν γιὰ τὸ νόμο καὶ τὴ χάρι. Λέει τὸ δογματικὸ θεοτοκίο τοῦ β΄ ἤχου: «παρῆλθεν ἡ σκιὰ τοῦ νόμου τῆς χάριτος ἐλθούσης...», ἔφυγε ὁ νόμος καὶ μπαίνει πλέον ἡ χάρις στὸν ὁρίζοντα τῶν σχέσεών μας μὲ τὸν Θεό.

Ἂς ἀνανεώσουμε κι ἐμεῖς φέτος τὸ δικό μας βάπτισμα. Τὴν ἡμέρα τῆς βαπτίσεώς μας, λάβαμε τὴ χάρι τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου κι ἔτσι γιὰ ὅλους μας ἄνοιξε ὁ οὐρανὸς καὶ σχίσθηκε ἡ γῆ. Τὸ βάπτισμά μας ἀποτελεῖ ἕνα προσκλητήριο πνευματικῆς ζωῆς. Μπορεῖ πλέον ὁ καθένας μας νὰ γίνει οὐράνιος ἄνθρωπος. Παρὰ τὸ ὅτι φέρει τὰ στίγματα τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς πτώσεως ἐπάνω του, μπορεῖ μὲ τὴ χάρι τοῦ Θεοῦ, μέσα ἀπὸ τὴν διάβαση τῶν μυστηρίων τῆς χάριτός Του, νὰ διασχίσει τὸν ποταμὸ αὐτῆς τῆς ζωῆς καὶ νὰ κατευθυνθεῖ πρὸς τὸν Θεό…»  Μεσογαίας Νικόλαος 

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΚΑΙ ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ (20/01/2019)

Η ΝΕΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΜΑΣ
ΚΑΙ Η ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ
ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019 ΣΤΙΣ 11:30 ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ. 
(ΑΝΑΒΟΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΚΗΔΕΙΑΣ ΤΟΥ κ. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ)

ΝΕΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ (13/01/2019)

ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕ Ο ΡΑΦΑΗΛ ΚΑΙ ΗΡΘΕ Η ΣΟΦΙΑ,

ΝΑΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΜΑ ΚΑΙ Η ΥΠΑΤΙΑ.

ΕΜΑΣ ΔΕ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝΕ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ,

ΤΗΝ ΠΙΤΑ ΜΑΣ ΘΑ ΚΟΨΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ ΕΣΤΙΑ!!!

ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019, 11:30ΠΜ