Από το σημερινό μας Κύκλο (27/11/2016)

 Ο Άγιος Κοσμάς ο Πρώτος ο Βατοπαιδινός  και οι συν αυτώ Οσιομάρτυρες του Αγίου Όρους (5η Δεκεμβρίου)

            Οι Άγιοι Οσιομάρτυρες ήταν Αγιορείτες μοναχοί, οι οποίοι αντιστάθηκαν στον αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ τον Παλαιολόγο και τον λατινόφρονα Πατριάρχη Ιωάννη Βέκκο (1275 - 1282 μ.Χ.) και υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο όταν Ενωτικοί επισκέφτηκαν το Άγιο Όρος. Ο μεν Άγιος Κοσμάς ο Πρώτος του Αγίου Όρους απαγχονίστηκε, οι δε υπόλοιποι αποκεφαλίστηκαν.

Κατά την επίσκεψη των Ενωτικών μαρτύρησαν μοναχοί των ιερών μονών Βατοπαιδίου, Ιβήρων, Ζωγράφου και Ξενοφώντος. Κατά μία παράδοση ο ίδιος ο Μιχαήλ Η΄ ο Παλαιολόγος ηγείτο στρατιωτικής ομάδος.

Όπως αναφέρει σύγχρονος συγγραφέας, «διέταξαν τη σύναξη στις Καρυές των Μοναχών που διέμεναν στα γύρω από τις Καρυές κελλιά. Σκοπός της συνάξεως ήταν να πεισθούν οι Αγιορείτες Μοναχοί, με επικεφαλής τον Πρώτο, να συγκατατεθούν στην ένωση με την «Εκκλησία» του Πάπα. Να «λατινοφρονήσουν» και να δεχθούν. τα λατινικά δόγματα. Στην πρόταση όμως αυτή της προδοσίας αντέδρασαν όλοι. Και ο Πρώτος και οι Μοναχοί. Με ένα λόγο. και με μια απόφαση, αποκρίθηκαν ότι είναι πρόθυμοι και να μαρτυρήσουν για την ορθόδοξη πίστη, τη μόνη και αληθινή πίστη. Μάταια οι λατινόφρονες εκπρόσωποι του αυτοκράτορα απειλούσαν τους Μοναχούς με κολαστήρια και με αυτό τον. θάνατο και τον Πρώτο με αγχόνη. Με παρρησία και με την. απόφαση του μαρτυρίου ομιλούσαν κατά της ενώσεως με τους εκπροσώπους του Πάπα. Ο διάλογος κρίθηκε μάταιος από. μέρους των λατινοφρόνων. Οι Αγιορείτες Μοναχοί κι εδώ στις Καρυές αποδείχθηκαν αμετάπειστοι. Βράχοι ακλόνητοι. Γι΄ αυτό και οι εχθροί της Ορθοδοξίας άρχισαν τα βασανιστήρια. Αλλά όσο βασανίζονταν οι Μοναχοί, τόσο και πιο πολύ, με όλη τους τη δύναμη, ομολογούσαν την Ορθόδοξη πίστη. Γι΄ αυτό. και διατάχθηκε ο θάνατος σκληρός. Η αγχόνη και η σφαγή. Η. αγχόνη για τον Πρώτο του Αγίου Όρους. Η σφαγή για τους μοναχούς. Κοκκίνισε το ιερό χώμα των Καρυών. Άλλα το αίμα αυτό ανέβηκε στον ουρανό, μπροστά στο Θεό, μαζί με τις ψυχές των οσιομαρτύρων πατέρων, σαν θυμίαμα ευωδιαστό. Ήταν η τελευταία λατρεία των Αγιορειτών Πατέρων, που την. τέλεσαν στα άγια χώματα του Αγίου Όρους με το αίμα της καρδιάς τους. Αφού πρόσφεραν στο Θεό τα πάντα, τελευταία πρόσφεραν το αίμα τους».

Οι λατινόφρονες «ελεγχόμενοι υπό του Πρώτου μετά και των συν αυτώ.... πυρί παρέδωσαν το Πρωτάτον άπαν συν τη εκκλησία... ο πρωτεύων και οι συν αυτώ... πάντας έργον μαχαίρας γενέσθαι».

Το μαρτύριο των οσιομαρτύρων, και ιδιαίτερα ο απαγχονισμός του αγίου Πρώτου Κοσμά του Βατοπαιδινού, επιβεβαιώθηκε από την ανακομιδή των λειψάνων του, πού έγινε από την Ιερά Κοινότητα κατά το 1981 μ.Χ. (18 Νοεμβρίου), στον τόπο που ανέφερε η παράδοση, όπου και υπήρχε πάντοτε αναμμένη κανδήλα.

Από το σημερινό μας Κύκλο (27/11/2016)

Η ΠΡΩΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Το πρώτο Σάββατο, που βρέθηκε ο. Παύλος στους Φι­λίππους, πήγε μαζί με τον   Λουκά και τους άλλους στον τό­πο αυτόν. «οὗ ἐνομίζετο προσευχὴ εἶναι» και δε βρήκε εκεί, παρά μονάχα μερικές γυναίκες Εβραίες, και μερικές Ελληνί­δες, από. εκείνες που σέβονταν το Θεό των Εβραίων.

Δε δυσκολεύτηκε ο Παύλος ν' αρχίσει τη διδα­σκαλία του. Άλλοτε ο Κύριος δίδαξε σε μια μόνη γυναίκα, στη Σαμάρεια.«Καὶ καθίσαντες ἐλαλοῦμεν ταῖς συνελθούσαις γυναιξί». Αργότερα θα γράψει ο Παύλος ότι μπρο­στά στο Θεό «οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ». Παιδιά του Θεού και οι δύο, εικόνες και ομοιώματα του Δημιουργού, είναι προικισμένοι με αθάνατη ψυχή και προορισμένοι να ζήσουν αιωνίως μακάριοι κοντά στο Θεό. Εξαγορασμένοι και οι δύο με το ίδιο αίμα, το αίμα του Χριστού, παρά τις διαφορές του φύλου, έχουν την ίδια αξία, την ίδια κλήση και αποστολή   εκ μέρους του  Θεού.

Σ' αυτή την πόλη υπήρχαν όμως και οι εκμεταλλευτές. Αυτοί για να πλουτίζουν, είχαν μια δυστυχισμένη δούλη. Αυτή λοιπόν η ταλαίπωρη δούλη είχε ένα πνεύμα «πύθωνος». Είχε δηλαδή κυριευτεί από πνεύμα πονηρό, από το διάβολο. Ήταν μια δαιμονιζόμενη, με το στόμα της οποίας μιλούσε το πονηρό πνεύμα. Δεν εξουσίαζε τον εαυτό της, δεν είχε δική της θέληση. Το ακάθαρτο πνεύμα την οδηγούσε να δίνει πληροφορίες και μαντείες,  να φανερώνει  άγνωστα πράγματα. Ήταν καλή επιχείρηση, μέσο εύκολου πλουτισμού. Αντί να θέλουν τη θεραπεία της, την κρατούν δούλη του διαβόλου, για τα χρήματα. 

Τί ανίερη συνεργασία πονηρών πνευμάτων και κακών ανθρώπων για την εκμετάλλευση της δυστυχισμένης εκείνης δούλης! Αλλά και τί ανίερη και απάν­θρωπη εκμετάλλευση γίνεται και σήμερα από συμφεροντολόγους εις βάρος φτωχών και αδυνάτων! Δε δυσκολεύονται να πνίγουν του άλ­λου το δίκιο και να επιβάλλουν τη δική των αδικία. Τη χή­ρα, το άρρωστο, το φτωχό, τους κάνουν πιο φτωχούς, για να κερδίσουν αυτοί χρήματα από τη συμφορά εκείνων.

Το πονηρό πνεύμα κατάλαβε ότι θα του γκρέμιζαν το έργο. Προσποιήθηκε λοιπόν το φίλο των Αποστόλων και παρουσιάστηκε βοηθός στο έργο τους. Έβαλε τη δυστυχισμένη εκείνη δούλη να ακολουθεί από κοντά τους Αποστόλους και να φωνάζει «οὗτοι οἱ ἄνθρωποι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου εἰσίν, οἵτινες καταγγέλλουσιν ἡμῖν ὁδὸν σωτηρίας». Σκέφθηκε να προσποιηθεί το φίλο των Αποστόλων, για να νο­μίσουν οι άνθρωποι ότι υπάρχει πλήρης συνεργασία. Όταν  θα έφευγαν οι Απόστολοι, θα εύρισκε αυτός τον καιρό να τους ξανατραβήξει στην μαντεία και στην ει­δωλολατρία.

Ο Παύ­λος, φωτισμένος από το Πνεύμα γυρίζοντας στη δυστυχισμένη εκείνη δούλη έδωσε διαταγή στο ακάθαρτο πνεύμα να φύγει : «Παραγγέλλω σοι ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐξελθεῖν ἀπ' αὐτῆς» Το ακάθαρτο πνεύμα καταπτοήθηκε, έκλεισε το πονηρό του στόμα, και χωρίς να τολμήσει ούτε την πιο μικρή διαμαρτυρία και ύβρη να πει, εγκατάλει­ψε αμέσως την παιδίσκη. Η Εκκλησία του Χριστού, τό­σους αιώνες τώρα, έχει φανερώσει την άπατη του διαβόλου και καταδικάζει αυστηρά εκείνους, που παίρνουν μέρος σε μαγικές τελετές ή πνευματιστικές συνεδριάσεις. 

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ (27/11/2016)

ΦEYΓEI O NOEMBPHΣ ΓPHΓOPA, ΔEKEMBPIOΣ ZYΓΩNEI, KAI H KAΛH ΠAPEA MAΣ ΠAΛI MAΣ ANTAMΩNEI. THN KYPIAKH 27 - XΩPIΣ AMΦIBOΛIA - ΣTIΣ 11:30 ΠPΩI, ΣTON KYKΛO , ΣTHN EΣTIA!!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ!!!

Από το χθεσινό μας Κύκλο (13/11/2016)

Οι Άγιοι Φιλήμων, Άρχιππος, Ονήσιμος και Απφία (22^α Νοεμβρίου)

            Οι Άγιοι Φιλήμων, Άρχιππος, Ονήσιμος και Απφία ήταν μαθητές του Αποστόλου Παύλου (περί το 54 μ.Χ.) και τους αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στην προς Φιλήμονα επιστολή του.

Ο Φιλήμων και η σύζυγος του Απφία ήταν χριστιανοί στην πόλη των Κολοσσών, με ανεπτυγμένο αίσθημα φιλανθρωπίας. Χρησιμοποιούσαν δε τα πλούτη τους με προθυμία για την ανακούφιση φτωχών, ασθενών και για την ανάπτυξη του έργου του Χριστού. Στο χριστιανισμό προσήλθαν δια του Αποστόλου Παύλου, όταν αυτός είχε έλθει στην πόλη τους. Μάλιστα, για τις αγαθοεργίες του Φιλήμονα γράφει συγκεκριμένα: «Χάριν ἔχομεν πολλὴν καὶ παράκλησιν ἐπὶ τὴν ἀγάπη σου ὅτι τὰ σπλάγχνα τῶν ἁγίων ἀναπέπαυται διὰ σοῦ, ἀδελφέ» (Προς Φιλήμονα, 7). Δηλαδή, έχουμε πολλή χαρά και παρηγοριά για την αγάπη σου, διότι οι καρδιές των αδελφών χριστιανών έχουν βρει ανάπαυση με τις ευεργεσίες και αγαθοεργίες σου, αδελφέ.

Για τον Άρχιππο λέγεται ότι ήταν συγγενής, ίσως και γιος του Φιλήμονα και της Απφίας. Ο Παύλος, επειδή ο Άρχιππος είχε μεγάλη αφοσίωση στη διάδοση του Ευαγγελίου, στην προς Φιλήμονα επιστολή του τον ονομάζει στρατιώτη.

Ο Ονήσιμος ήταν υπηρέτης του Φιλήμονα, από τον οποίο απέδρασε και πήγε στη Ρώμη. Εκεί έπεσε στα δίχτυα του Αποστόλου Παύλου, που τον έστειλε πίσω στο Φιλήμονα, χριστιανό πλέον γράφοντας : «Τέτοιος που είμαι, εγώ ο Παύλος ο ηλικιωμένος, και τώρα φυλακισμένος του Ιησού Χριστού, σε παρακαλώ για το παιδί μου, τον Ονήσιμο, ο οποίος άλλοτε σου ήταν άχρηστος, τώρα όμως είναι χρήσιμος και σε εσένα και σε εμένα. Σου τον αποστέλλω πάλι και συ δέξου αυτόν που είναι η καρδιά μου. Θα ήθελα να τον κρατήσω κοντά μου, για να με υπηρετεί, αντί σου, στην φυλακή που είμαι χάριν του Ευαγγελίου, αλλά δεν ήθελα να κάνω τίποτε χωρίς την δική σου συγκατάθεση, για να μην γίνει η αγαθή σου πράξη αναγκαστικά αλλά με την θέλησή σου. Ίσως γι' αυτό αποχωρίστηκε προσωρινά από εσένα, για να τον έχεις παντοτινά, όχι πλέον σαν δούλο, αλλά περισσότερο από δούλο, σαν αδελφό αγαπητό, ιδιαίτερα για μένα, πόσο μάλλον για σένα και σαν άνθρωπο και σαν Χριστιανό. Εάν λοιπόν, με θεωρείς φίλο, δέξου τον σαν να ήμουν εγώ».

Ο Απόστολος Ονήσιμος επανέκαμψε στη Ρώμη προς τον Απόστολο Παύλο και μετά το μαρτύριο του συνελήφθη από τον έπαρχο Τέρτυλου και εξορίσθηκε στους Ποτιόλους. Όμως συνέχισε με ζήλο να κηρύττει τον Λόγο του Θεού. Όταν ο έπαρχος επισκέφθηκε τον τόπο εξορίας του και πληροφορήθηκε τη χριστιανική του δράση, διέταξε να συλληφθεί ο Άγιος και να βασανισθεί. Τον κτύπησαν αλύπητα και με ραβδισμούς του έσπασαν τα σκέλη. Στο τέλος, μετά από φρικώδεις βασάνους, ο Άγιος Ονήσιμος μαρτύρησε και έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου. Το τίμιο λείψανό του παρέλαβε και ενταφίασε μια πλούσια αλλά ευσεβής Ρωμαία Χριστιανή.

Από το χθεσινό μας Κύκλο (13/11/2016)

“ Διαβὰς εἰς Μακεδονίαν βοήθησον ἡμῖν” (Πραξ. ιστ΄ 9 ).

Υπάρχουν μερικά γεγονότα, που έχουν πολύ μεγάλη, αποφασιστική επίδραση στη ζωή των εθνών. Α­ποτελούν ένα μεγάλο σταθμό, ο οποίος τερματίζει μια παλιά περίοδο στην ιστορία τους και ανοίγει μια νέα εποχή. Για την Ελλάδα ένα τέτοιο γεγονός υπήρξε η επίσκεψη του απ. Παύλου. Η διαταγή του Θεού ήταν σύμφωνη και με τους πιο βαθιούς πόθους του Αποστόλου. Και ξέρουμε ότι ο Παύλος ποτέ δεν ανέβαλλε εκείνο που διέτασσε ο Θεός. Το έβαζε αμέσως σε ενέργεια. Το ίδιο έκαμε και όταν είδε το όραμα εκείνο. Το ανακοίνωσε «ευθέως», στους τρεις συντρόφους του. Και οι τέσσερεις κατάλαβαν χωρίς δυσκολία ότι ήταν αυτό εντολή Θε­ού, να πάνε και να κηρύξουν το Ευαγγέλιο στην Ελλάδα, στην πρώτη ευρωπαϊκή χώρα.

Για πρώτη φορά οι απόστολοι του Χριστού, πάτησαν το πόδι τους στην ευρωπαϊκή γη. Δεν τους έγινε καμιά υποδοχή. Δεν παρα­τάχθηκαν στρατεύματα, για να αποδώσουν τιμές, δεν ήρ­θαν οι επίσημοι να τους χαιρετήσουν. Δεν έγινε συναγερμός του λαού να τους ζητωκραυγάσει και να τους χειροκροτήσει, όπως στους κοσμικούς άρχοντες. Πέρασαν απαρατήρητοι μέσα στο πλήθος στο λιμάνι της Νεαπολέως. Κι' αν κανείς τους πρόσεξε κάπως, θα σκέφτηκε, ότι ήταν από τους πολλούς ταξιδιώτες, που περνούσαν από κει.

Όταν, τετρακόσια περίπου χρόνια νωρίτερα, είχε ξεκι­νήσει από τους Φιλίππους, ο Μ. Αλέξανδρος, τον είχε κατευοδώσει ο λα­ός με μεγάλες τιμές. Κι' αυτός πήγε, για να μεταφέρει στους λαούς της Ανατολής την ελληνι­κή γλώσσα, τον ελληνικό πολιτισμό, να πραγματοποιήσει, χωρίς να το καταλάβει, ένα από τα μεγάλα σχέδια του Θεού. Γι αυτόν γράφει η Π. Διαθήκη ότι «συνεστήσατο πολέμους πολλοὺς καὶ ἐκράτησεν ὀχυρωμάτων πολλῶν καὶ ἔσφαξε βασιλεῖς τῆς γῆς... καὶ ἡσύχασεν ἡ γῆ ἐνώπιον αὐτοῦ… καὶ ἦρξε χωρῶν καὶ ἐθνῶν καὶ τυράννων, καὶ ἐγένοντο αὐτῷ εἰς φόρον.» (Α' Μακκαβ. α' 2-4). Τώρα από την Ανατολή έρχεται στην πατρίδα του Μ. Αλεξάνδρου ο απ. Παύλος, να εγκαταστήσει χωρίς πολέμους και αίματα, μια βασιλεία της πραγματι­κής ελευθερίας και ειρήνης, τη βασιλεία του Χριστού. Έρχεται με τη συναίσθηση ότι είναι απεσταλμένος τού Θεού για το έργο Του. Ό Παύλος και οι τρεις σύντροφοι του, ήταν οι επίσημοι απεσταλμένοι του Θεού, που είχαν έρθει και σαν προσκεκλημένοι της Ελ­λάδος με τον υψηλό σκοπό να θεμελιώσουν μια νέα εποχή για την Ελλάδα και όλη την Ευρώπη. Έτσι συμβαίνει πολ­λές φορές στην ιστορία των ατόμων και των λαών. Μεγάλα γεγονότα, περ­νούν απαρατήρητα και μόνον ύστερα από καιρό γί­νεται αντιληπτή η μεγάλη τους σημασία.

Η άφιξη του Παύλου στην Ελλάδα υπήρξε σταθμός στην ιστορία της Ευρώπης. Όσοι ασχολούν­ται με την ιστορία των λαών, σταματούν με σεβασμό μπρο­στά στο μεγάλο αυτό γεγονός διότι βλέπουν, ότι από την εποχή εκείνη και ύστερα μια νέα ιστορική περίοδος ανοίγεται για την Ελλάδα, περίοδος προόδου, πνευματικής αναγεν­νήσεως και δόξης. Το όνομα της Ελλάδος γίνεται περισσότε­ρο γνωστό απ’ όσο ήταν προηγουμένως. Απ’ αυτήν και προς αυτήν γράφονται οι περισσότερες επιστολές του απο­στόλου Παύλου, τις όποιες με απεριόριστο σεβασμό διαβάζει πάντοτε ο χριστιανικός κόσμος.

Αλήθεια, η επίσκεψη του Παύλου στην Ελλάδα υπήρξε το μεγαλύτερο και φωτεινότερο γεγονός στην ιστορία της πατρίδος μας. Και το όνομα του μεγάλου Αποστόλου πρέπει εμείς οι Έλληνες με βαθύτατο σεβασμό να το προφέρουμε, αλλά και με πιο μεγάλη   προθυμία να εφαρμόζουμε ε­κείνα που αυτός για μας και σε μας είπε και έγραψε.

ΚΥΚΛΟΣ 2016-17

Τα θέματά μας προέρχονται από το υπέροχο βιβλίο "Ο ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ" που περιγράφει την καθοριστική για την Ιστορία του κόσμου συνάντηση του Αποστόλου των Εθνών με τον Ελληνισμό. Θα παρακολουθήσουμε τις μεγαλειώδεις περιοδείες και προσπάθειές του για τον Ευαγγελισμό του λαού αλλά και διαφωτιστικά καθημερινά περιστατικά που έχουν τόσα να μας διδάξουν για τη στάση και τη σχέση των Χριστιανών , τότε και σήμερα , στον κόσμο.  

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ 13/11/2016

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2016 ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΣΤΙΣ 11:30 πμ. ΑΣ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!

ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ

Την Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016 στις 11:30 πμ θα τελεσθεί αγιασμός στη Χριστιανική Εστία Λάρισας (Ανθίμου Γαζή 35) για τη νέα ("ακαδημαϊκή") χρονιά. 

Να είμαστε όλοι εκεί με τις οικογένειές μας!!!