Μνήμη τον μακαρίου ΠΕΤΡΟΥ του τελώνη (20 Ιανουαρίου).
Ο άγιος Πέτρος έζησε επί βασιλείας Ιουστινιανού (527-565). Έφερε το αξίωμα του πατρικίου και του είχε ανατεθεί η διοίκηση όλης της βυζαντινής Αφρικής. Άνδρας σκληρός και ανελέητος, επονομαζόταν από όλους «ο Φιλάργυρος».
Μιαν ημέρα, την ώρα που ένας ζητιάνος με ιδιαίτερη φορτικότητα ζητούσε ελεημοσύνη, ο Πέτρος πήρε ένα ζεστό καρβέλι ψωμί πού μόλις είχε φέρει ο υπηρέτης του και το πέταξε σαν να ήταν πέτρα στο κεφάλι του ζητιάνου, ο οποίος το άρπαξε και έφυγε. Δυο ημέρες αργότερα ο Πέτρος αρρώστησε ξαφνικά και μες στον πυρετό του φαντάστηκε πώς ήταν παρών στην Ημέρα της Κρίσεως και έκανε απολογισμό των πράξεων του. Μπροστά του ήταν μια ζυγαριά και κάποια σκοτεινά όντα έβαζαν τις κακές του πράξεις στον αριστερό δίσκο, ενώ φωτεινοί άγγελοι στέκονταν δεξιά σε μεγάλη αμηχανία, μη βρίσκοντας καμιά καλή πράξη να βάλουν στον δεξιό δίσκο, παρά μονάχα το ψωμί πού οργισμένος είχε πετάξει στον ζητιάνο!
Ο Πέτρος συνήλθε και λησμονώντας την αρρώστια, έσπευσε να μοιράσει στους πτωχούς όλα του τα αγαθά, ακόμη και τα ενδύματα του. Ύστερα είδε στον ύπνο του τον Χριστό ενδεδυμένο τα ρούχα πού είχε μοιράσει, οπότε ο Πέτρος αποφάσισε να μην σταματήσει εκεί, αλλά να πουληθεί ο ίδιος δούλος σε έναν χρυσοχόο, ώστε να μοιραστεί το αντίτιμο της πώλησης σε ελεημοσύνες. Μετά από αρκετό καιρό, επειδή κινδύνευε να αποκαλυφθεί η ταυτότητα του, αναχώρησε για τα Ιεροσόλυμα και από εκεί για την Κωνσταντινούπολη, όπου παρέδωσε ειρηνικά την ψυχή του στον Κύριο, στην παλιά αρχοντική του κατοικία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου