Μνήμη της οσίας ΘΕΟΔΩΡΑΣ, βασίλισσας της Ηπείρου. (11η Μαρτίου)
Η οσία Θεοδώρα ήταν κόρη του σεβαστοκράτορα της Μακεδονίας Ιωάννη Πετραλίφα. Νυμφεύτηκε τον δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ Β' Άγγελο (1237-1271) και επωφελήθηκε από την ανάρρηση της στο βασιλικό αξίωμα για να γίνει, κατά μίμηση Θεού, του βασιλεύοντος στην γη και στον ουρανό, πηγή ελέους για όλους τους υπηκόους της.
Με υποκίνηση του διαβόλου πού φθονούσε την μακάρια, καθώς την έβλεπε στολισμένη με όλες τις αρετές, ο σύζυγος της ερωτεύθηκε μια ευγενή χήρα η οποία με τις μαγγανείες της τον κατέστησε υποχείριο της. Τον ώθησε ακόμη και να μισήσει την νόμιμη σύζυγό του σε σημείο πού της φερόταν όπως στην ευτελέστερη πόρνη, την προπηλάκιζε και είχε διατάξει τους υπηρέτες του να αναγνωρίζουν την παρείσακτη χήρα ως δέσποινα. Η Θεοδώρα υπέμενε όλες αυτές τις δοκιμασίες με ακλόνητη υπομονή χωρίς να μνησικακεί εναντίον του Μιχαήλ και ευχαριστώντας τον Θεό πού της πρόσφερε έτσι τα μαργαριτάρια για τον αμάραντο στέφανο της. Τέλος, αφού διώχτηκε από τον σύζυγο της, περιπλανιόταν με τον γιο της πέντε χρόνια από τόπο σε τόπο. Έτσι βρέθηκε μιαν ημέρα πεινασμένη και απελπισμένη στην άκρη ενός δάσους όπου την περιμάζεψε ένας ιερέας.
Στο μεταξύ ο ηγεμόνας συνειδητοποιώντας ότι πλανήθηκε με τις μαγγανείες της παλλακίδας του, ήρθε στα συγκαλά του και αναζήτησε παντού την πιστή Θεοδώρα. Κι όταν εκείνη επέστρεψε στην Άρτα, την πρωτεύουσα του Δεσποτάτου, όλοι οι κάτοικοι της πόλεως συνάχθηκαν για να χαιρετήσουν με κραυγές χαράς την επάνοδο της κοινής τους μητέρας και έκτοτε έζησε ειρηνικά με τον σύζυγό της, βοηθώντας τον στις διπλωματικές του σχέσεις με την Αυτοκρατορία της Νίκαιας και εμπνέοντας του μέριμνα για την Βασιλεία των Ουρανών.
Ο δεσπότης Μιχαήλ εκοιμήθη λίγο αργότερα και η Θεοδώρα αμέσως εκάρη μοναχή στην μονή που είχε ιδρύσει πλάι σε ναό αφιερωμένο στον άγιο Γεώργιο. Ζούσε ζωή μεγάλης σκληραγωγίας και υπηρετούσε ταπεινά όλες τις αδελφές. Ειδοποιημένη άνωθεν για το επικείμενο τέλος της, παρακάλεσε τον Θεό να της δώσει διορία έξι μηνών μέχρι την αποπεράτωση του ναού. Όταν έληξε η διορία, άφησε την επίγεια κατοικία της δίνοντας τις τελευταίες της νουθεσίες στις αδελφές. Το σκήνωμα της, που αποτέθηκε στον νάρθηκα του ναού, επιτέλεσε πολλές ιάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου