Μνήμη του αγίου Οσιομάρτυρος ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ του Νηστευτού.
της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου.(28η Μαρτίου)
Προερχόμενος από πλούσια οικογένεια του Κιέβου, ο όσιος Ευστράτιος παραιτήθηκε από τα αγαθά του και τα μοίρασε στους πτωχούς, ώστε να καταφέρει να αγωνισθεί ως αληθινός στρατιώτης Εκείνου ο οποίος κατέστη πτωχός για χάρη μας. Εκάρη μοναχός στην Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου και αφοσιώθηκε με την δύναμη του Σταυρού σε μεγάλους αγώνες κατά των παθών και των αοράτων δαιμόνων, τους οποίους νικούσε με την ταπείνωση και την υπακοή του. Φυλάσσοντας στο πνεύμα του την ανάμνηση της πτώσης πού προκάλεσε η παρακοή των προπατόρων μας, διακρινόταν για τις νηστείες και την εγκράτεια του σε τέτοιο βαθμό πού επονομάσθηκε «Νηστευτής».
Όταν, κατά θεία οικονομία, η ρωσική γη κατακτήθηκε και υποδουλώθηκε από τον Μπονιάκ τον Άρπαγα, Χάνο των Κουμάνων, ο μακάριος Ευστράτιος συνελήφθη κατά την διάρκεια επιδρομής των βαρβάρων στην μονή (1096). Τον πήγαν στην Χερσώνα και τον πούλησαν σκλάβο σε έναν Εβραίο, μαζί με άλλους πενήντα κατοίκους του Κιέβου. Ο Εβραίος (Χάζαρος;;) θέλησε να τους αναγκάσει να απαρνηθούν τον Χριστό, υποβάλλοντας τους στο μαρτύριο της πείνας. Ο Ευστράτιος όμως διαβεβαίωσε τους ομοθρήσκους του και τους έπεισε να αποδεχθούν την εφήμερη στέρηση τροφής για να κερδίσουν την αιώνια ζωή. Εξαντλημένοι από πείνα και δίψα, οι πενήντα αιχμάλωτοι πέθαναν, κάποιοι μετά από τέσσερεις ημέρες, άλλοι μετά από επτά και οι δυνατότεροι μετά δέκα ημέρες. Μονάχα ο Ευστράτιος απέμενε ζωντανός, καθώς ήταν ασκημένος στην νηστεία. Ο Εβραίος, διαπιστώνοντας ότι ο Ευστράτιος ήταν υπεύθυνος για την αποτυχία του σχεδίου του και για την απώλεια τόσων χρημάτων εξαιτίας του θανάτου των δούλων του, ζητούσε εκδίκηση. Καθώς πλησίαζε η εορτή του Πάσχα, κάρφωσε τον Ευστράτιο σε έναν σταυρό και τον περιέφερε χλευάζοντας τον, όπως είχαν κάνει οι προπάτορές του με τον Χριστό. Φώναζε: «Τρελέ, γεύσου λοιπόν το Πάσχα του Νόμου για να μείνεις ζωντανός και να αποφύγεις την κατάρα» (βλ. Δευτερ. 21, 23). Ο άγιος αποκρίθηκε: «Ο Κύριος με αξίωσε αυτής της μεγάλης χάρης, να υποφέρω για το Όνομα Του στον σταυρό, καθ' ομοίωσιν του Πάθους Του. Ελπίζω να μου πει όπως στον ληστή: «Σήμερον μετ' εμού έση εν τω παραδείσω». Το δικό σας Πάσχα μου είναι άχρηστο, δεν φοβούμαι την κατάρα, γιατί ο Χριστός, το δικό μας Πάσχα, κατήργησε την κατάρα και μας έδωσε την αιώνια ζωή με το ξύλο του Σταυρού, πάνω στο οποίο σταυρώθηκε. Εσύ όμως πού με σταύρωσες και οι συνένοχοί σου θα κλαίτε και θα οδύρεστε, γιατί το αίμα μου θα πέσει πάνω σας όπως και το αίμα των άλλων χριστιανών που θανατώσατε. Ο Χριστός απεχθάνεται τα Σάββατά σας και θα μετατρέψει τις εορτές σας σε θλίψη, γιατί η ώρα να απολεσθεί ο άρχων της αδικίας πλησιάζει». Έξαλλος ο Εβραίος άρπαξε μια λόγχη και την κάρφωσε στο πλευρό του σταυρωμένου Ευστρατίου. Παρουσιάσθηκε τότε άρμα με πύρινα άλογα πού σήκωναν την ψυχή του μάρτυρα στον ουρανό και ακούστηκε φωνή να λέει: «Ιδού ο ένδοξος πολίτης της ουρανίου πολιτείας!» Το σώμα του οσιομάρτυρος το έριξαν στην θάλασσα και τα κύματα το ξέβρασαν σε σπήλαιο, οπού άρχισαν να επιτελούνται πλήθος θαυμάτων, τα όποια οδήγησαν πολλούς Εβραίους της περιοχής να ασπασθούν την πίστη του Χριστού.
Η προφητεία του αγίου Ευστρατίου εκπληρώθηκε με τον ακόλουθο τρόπο : Ένας ευγενής Εβραίος πού είχε ασπασθεί τον Χριστιανισμό διορίστηκε διοικητής αυτής της επαρχίας. Εξόμωσε όμως, και επέτρεψε στους ομοεθνείς του να αιχμαλωτίσουν τους χριστιανούς. Όταν πληροφορήθηκε τα κακουργήματα του έπαρχου, ο ηγεμόνας διέταξε να θανατωθεί και να εξοριστούν όλοι οι έμποροι δούλων. Κρέμασαν τότε τον Εβραίο πού είχε σκοτώσει τον άγιο Ευστράτιο σε δέντρο και βρήκε ο άθλιος οικτρό θάνατο, ανάλογο με εκείνον του Ιούδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου