Πάσαις προσβολαῖς τοῦ πονηροῦ, ἡ πολυπαθής μου καρδία, ἐξασθενήσασα, τάφῳ κατενήνεκται, τῆς ῥαθυμίας δεινῶς, καὶ ὡς λίθῳ καλύπτεται, τῇ ἀναισθησίᾳ, Σῶτερ ὁ τῷ ξύλῳ σου, τοῦ ζωηφόρου Σταυροῦ, πάντας τοὺς ἐν ᾍδη ζωώσας, ἔγειρόν με ζώωσον, ὅπως, φόβῳ σου δοξάζω τὴν Θεότητα.
Η πολύπαθη καρδιά μου , εξασθενημένη από όλες τις προσβολές του πονηρού οδηγείται φρικτά σε τάφο τεμπελιάς και καλύπτεται με την αναισθησία σαν με πέτρα , (αλλά Εσύ) Σωτήρα που με το Ξύλο του ζωοποιού Σου Σταυρού ζωντάνεψες όλους τους νεκρούς στον Άδη , ανάστησέ με (και) ζωντάνεψε ώστε με φόβο τη Θεϊκή Σου φύση να δοξάζω.
Η πολύπαθη καρδιά μου , εξασθενημένη από όλες τις προσβολές του πονηρού οδηγείται φρικτά σε τάφο τεμπελιάς και καλύπτεται με την αναισθησία σαν με πέτρα , (αλλά Εσύ) Σωτήρα που με το Ξύλο του ζωοποιού Σου Σταυρού ζωντάνεψες όλους τους νεκρούς στον Άδη , ανάστησέ με (και) ζωντάνεψε ώστε με φόβο τη Θεϊκή Σου φύση να δοξάζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου