«ΠΕΡΙΧΑΡΩΣ ΔΕΞΩΜΕΘΑ ΠΙΣΤΟΙ ΤΟ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΝ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ
ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ»
Μελετώντας κανείς τη σύγχρονη κοινωνία παρατηρεί με έκπληξη, ότι έχει μεταβληθεί σε μια τεράστια καταναλωτική μηχανή, και ο άνθρωπος είναι ένα εξάρτημα της, χωρίς δυνατότητα αντίδρασης και απεμπλοκής. Ο σύγχρονος άνθρωπος χωρίς καμιά αμφιβολία εξουσιάζεται από το πνεύμα της καλοπέρασης, παραδομένος σε ατέρμονη προσπάθεια για αύξηση και απόλαυση των υλικών αγαθών.
Σ' αυτό το αδιέξοδο η Εκκλησία μας έχει μια πολύ σοβαρή απάντηση και πρόταση, δοκιμασμένη στους αιώνες και αποτελεσματική. Είναι το ασκητικό πνεύμα και νόημα της νηστείας. Πρέπει από την αρχή να τονίσουμε ότι η Εκκλησία με την αληθινή νηστεία δεν αποκλείει την καλύτερη ποιότητα ζωής, ούτε την λογική απόλαυση των υλικών αγαθών και την ικανοποίηση πού φέρνουν οι κατακτήσεις του σύγχρονου πολιτισμού. Η Εκκλησία με τη νηστεία πολεμάει την αμετρία και την κατάχρηση στην απόλαυση των υλικών αγαθών. Η οδός της νηστείας και ασκήσεως είναι, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας, οδός ελευθερίας και ανορθώσεως.
Η νηστεία είναι αναγκαία και πολύτιμη, γιατί δεν είναι άρνηση. Είναι θέση. Όχι κυρίως να μην φάμε κάτι, άλλα να είμαστε ελεύθεροι για να κάνουμε κάτι. Δεν αποβλέπει στην ταλαιπωρία του σώματος αλλά στη νίκη κατά των παθών.
«Σύ δε όταν νηστεύης δείξόν μοι την νηστείαν εκ των έργων σου. Εάν ίδης πένητα ελέησον. Εάν ίδης έχθρόν καταλάγηθι. Εάν ίδης φίλον ευδοκιμούντα, μη βασκάνης» λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος καθορίζοντας το αληθινό νόημα της νηστείας.
Με αυτό το πνευματικό βάθος ή νηστεία είναι υπόθεση χαράς και όχι σκυθρωπότητας.
Όταν νηστεύετε να μην είστε σκυθρωποί και περίλυποι, άλλα πώς; Χαρούμενοι καί ευχαριστημένοι , λέει ο Χριστός στην επί του όρους ομιλία.
ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ
«Η νηστεία προστατεύει τα νήπια, σωφρονίζει τον νέο, κάνει σεβαστό τον γέροντα. Διότι τα γεράματα, στολισμένα με τη νηστεία, γίνονται πιο σεβαστά.
Για τις γυναίκες είναι ο πιο κατάλληλος στολισμός, γι' αυτούς που βρίσκονται στην ακμή της ηλικίας το χαλινάρι· είναι το φυλακτό των συζύγων και η τροφός αυτών που παρθενεύουν. Με αυτούς τους τρόπους η νηστεία βοηθά το κάθε σπίτι.
Ποια, όμως, είναι η σημασία της για τη δημόσια ζωή μας; Ολόκληρη την πόλη και όλο τον λαό τους επαναφέρει αμέσως στην τάξη, καταστέλλει τις κραυγές, απομακρύνει τις διαμάχες, κατασιγάζει τις κακολογίες... Αν όλοι την παρελάμβαναν ως σύμβουλο σ' αυτά που οφείλουν να πράξουν, τίποτε δεν θα εμπόδιζε να είχαμε βαθιά ειρήνη σ' ολόκληρη την οικουμένη...
Κι ούτε πάλι ο βίος μας θα ήταν τόσο πολυστένακτος και γεμάτος κατήφεια, αν η νηστεία κυβερνούσε τη ζωή μας. Διότι είναι φανερό ότι θα δίδασκε σε όλους όχι μόνο την εγκράτεια των τροφών, αλλά και την πλήρη αποφυγή και αποξένωση από τη φιλαργυρία , την πλεονεξία και από κάθε άλλη κακία». Μ. Βασίλειος
Κοντάκιον. Ἦχος γ΄ . Ή παρθένος σήμερον.
Τῆς πατρῴας, δόξης σου, ἀποσκιρτήσας ἀφρόνως, ἐν κακοῖς ἐσκόρπισα, ὅν μοι παρέδωκας πλοῦτον· ὅθεν σοι τὴν τοῦ Ἀσώτου, φωνὴν κραυγάζω· Ἥμαρτον ἐνώπιόν σου Πάτερ οἰκτίρμον, δέξαι με μετανοοῦντα, καὶ ποίησόν με, ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου