«Αλλοίμονο σ' εκείνους, που αποτελματώνονται μέσα στη μιζέρια του σκεπτικισμού, των ατελείωτων υπολογισμών, των αιωνίων δισταγμών, όταν από την μια στιγμή στην άλλη ή σώζεται το παν ή χάνεται το παν» γράφει ο Γ. Βερίτης
Όταν μιλάμε για ομολογία και παρρησία δεν αναφερόμαστε μόνον σε ιστορικές περιόδους διωγμών όταν οι πιστοί αντιμετώπιζαν άμεσα το θέμα της ομολογίας ή της αρνήσεως, με τίμημα τη ζωή τους. Πρόκειται για τις καθημερινές ευκαιρίες, που παρουσιάζονται και που ο πιστός καλείται με θάρρος και παρρησία να ομολογήσει τις πεποιθήσεις του.
Πνευματική ζωή δεν είναι η ήσυχη ακρόαση των θείων λόγων. Πνευματική ζωή σημαίνει αντίσταση στο κακό, θαρρετή ομολογία της αλήθειας ότι κι αν κοστίσει. Σημαίνει κοντράρισμα με το ψέμα, με το σκοτάδι, με τον πειρασμό. Δεν είναι περισσότερο «πονηρές» οι δικές μας μέρες από κείνες της εποχής των Αποστόλων.
Αλλά, τι και ποιους φοβόμαστε; Την κοροϊδία, την αποδοκιμασία, τις «ρετσινιές»: καθυστερημένοι, μεσαιωνικοί... Από ποιους; από κείνους που δεν έχουν όπλα να πολεμήσουν παλικαρίσια και καταφεύγουν στην ειρωνεία. Είναι ανόητο να υπολογίζομε στον ονειδισμό ανθρώπων, που δεν έχουν ούτε πιστεύω, ούτε ιδανικά.
Άλλοτε πάλι, παρεμβαίνει κάποια σκοπιμότητα. Σκεπτόμαστε, ότι ίσως πέσουμε στη δυσμένεια ορισμένων προσώπων από την εκτίμηση των οποίων κάτι υπολογίζαμε να κερδίσουμε. Αλλά όταν η ιδεολογική μάχη μαίνεται και οι Χριστιανοί σιωπούν, η σιωπή από οποιαδήποτε σκοπιμότητα κι αν υπαγορεύεται, είναι προδοσία.
Εγκληματική η σιωπή, όταν την συνθέτουν η δειλία, η σκοπιμότητα, ο συσχηματισμός. Η χριστιανική αλήθεια δεν χρειάζεται αριθμό μαχητών αλλά μαχητικότητα πιστών.
Ο Χριστός είναι κατά της βίας στους άλλους, αλλά υπέρ της βίας στον εαυτό μας. Να αντισταθούμε στο πνεύμα της δειλίας. Να πιέσουμε τον εαυτό μας, εκεί που πάει να υποχωρήσει, να σιωπήσει, να αδρανήσει. Έτσι σιγά-σιγά, θα μπούμε μέσα στην ατμόσφαιρα του θάρρους, της τόλμης και της χριστιανικής παρρησίας.
Κάθε μέρα η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη αγίων, μαρτύρων, ομολογητών του Χριστού. Όλοι αυτοί μας φωνάζουν: κουράγιο! Κι εμείς αντιμετωπίσαμε παρόμοιες - μόνον; - δυσκολίες. Αλλά με τη χάρη του μεγάλου Νικητή, νικήσαμε. Έτσι και η δική τους χάρη θα μας δυναμώνει και θα μας οδηγεί αντίθετα στο ρεύμα της χλιαρότητας και των συμβιβασμών.
«Μὴ ἀποβάλητε τὴν παρρησίαν» είναι το μήνυμα που βγαίνει από την πύρινη καρδιά και τη γραφίδα ενός πρωταθλητή στο χριστιανικό στίβο και που αντιμετώπισε όσο κανείς άλλος την συμπυκνωμένη αντίδραση και κακία των συγχρόνων του. Μέσα απ' τους αιώνες φωτίζει και το δικό μας δρόμο, για να προχωρούμε σταθερά, κόντρα στις αντιδράσεις και τους πειρασμούς του φόβου, της ντροπής, της δειλίας, του συσχηματισμού, της σκοπιμότητας...
«Να ζεις το χριστιανισμό σου, θα μας πει κι ένας σύγχρονος θεολόγος, όχι μόνον με τις παντόφλες και τη ρόμπα του δωματίου, αλλά και με την εξάρτηση του ορειβάτη, σκαρφαλώνοντας προς τις κορφές του απόλυτου, μέσα από ομίχλες και αστραπόβροντα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου