Πάτερ
ἀγαθέ, πάντων ὧν μοι δέδωκας, ἐγύμνωσέ με ἡ ἀφροσύνη, ἐμακρύνθην ἀπὸ σοῦ, καὶ ἐδούλευσα
ξένῳ πολίτῃ, ζῷα μοχθηρὰ ἐβόσκησα, καὶ τῆς αὐτῶν τροφῆς οὐκ ἐνεπλησκόμην· διὸ ἕδραμον
πρὸς σέ, γινώσκων σου τὴν εὐσπλαγχνίαν. Σκέπασόν μου τὴν γύμνωσιν, τῇ φιλανθρωπίᾳ
σου καὶ σῶσόν με.
Αγαθέ
Πατέρα, από πάντα όσα μου έδωσες με γύμνωσε η αφροσύνη (μου), απομακρύνθηκα από
Σένα, και έγινα δούλος ξένου πολίτη, μοχθηρά ζώα βόσκησα (πάθη), και από την
τροφή τους δεν χόρταινα. Γι’ αυτό έτρεξα σε Σένα, γνωρίζοντας τη ευσπλαχνία
Σου. Σκέπασε τη γύμνια μου, με τη φιλανθρωπία Σου και σώσε με.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου