6. Φωτεινά σήματα στο δρόμο μας.
Ο δρόμος της συγχωρητικότητας φωτίζεται πρώτα από το ίδιο το παράδειγμα του Κυρίου μας. Λίγα και μετρημένα είναι τα λόγια του Κυρίου, που σαν άλλα πολύτιμα μαργαριτάρια άφησε να ακουστούν από το ύψος του Σταυρού Του· κι ανάμεσα τους δεσπόζει η θαυμάσια ικεσία: «Πάτερ άφες αυτοίς- ου γαρ οίδασι τί ποιούσι» (Λουκ. κγ' 34).
Αλλά για να μη νομισθεί, ότι η ανεξικακία και η αγάπη στους εχθρούς είναι κορυφή προσιτή μόνον στα μέτρα ενός Θεού, έχομε ένα πλήθος φωτεινά παραδείγματα από την Αγ. Γραφή, την Εκκλησιαστική Ιστορία, τα μαρτυρολόγια της Εκκλησίας μας, ακόμη και από την καθημερινότητα...
Ας περιορισθούμε στην επιγραμματική αναφορά σε ελάχιστες μόνον μορφές, αντιπροσωπευτικές:
Ιωσήφ, ο «πάγκαλος» και άκακος νέος, που ο αδελφικός φθόνος τον έριξε στη μεγάλη περιπέτεια της εξορίας, με όλους τους δελεαστικούς πειρασμούς της. Όταν, αντιβασιλέας πια της Αιγύπτου, συνάντησε τους αδελφούς του, που φοβισμένοι και τρέμοντας τον πλησιάζουν, ο μεγαλόψυχος αδελφός τους ενθαρρύνει: «Μη φοβείσθε, του γαρ Θεού ειμί εγώ... εγώ διαθρέψω υμάς και τους οικείους υμών και παρεκάλεσεν αυτούς και ελάλησεν αυτών εις την καρδίαν»! (Γεν. ν' 19-21).
Παρατρέχομε πολλούς άλλους της Π. Διαθήκης, Μωυσή, Δαβίδ κ.λ.π. κι ερχόμαστε στον πρωτομάρτυρα Στέφανο. Εμπνευσμένος από το παράδειγμα του Κυρίου, αιμόφυρτος, πριν γείρει για πάντα στη γη, αφήνει δεητική κραυγή γι' αυτούς, που με μανία τον λιθοβολούν: «Κύριε, μη στήσης αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην» (Πράξ. ζ' 60).
Από τις αμέτρητες παρόμοιες σελίδες των μαρτυρολογίων, στεκόμαστε στις 9 Φεβρουαρίου. Το ημερολόγιο σημειώνει Νικηφόρου μάρτυρος. Στη θέση του θα έγραφε: Σαπρικίου ιερομάρτυρος, αλλά... Ας δούμε πως και γιατί έγινε η εναλλαγή. Ο Σαπρίκιος ήταν ιερεύς και, όπως φαίνεται, είχε με το Νικηφόρο κάποια έχθρα, οπότε ξέσπασε ό διωγμός των Χριστιανών, επί Βαλεριανού. Ο Σαπρίκιος συνελήφθη, με θάρρος ομολόγησε την πίστη του και «πολλά βασανιζομένου» σημειώνει ο Συναξαριστής, οδηγούνταν στον τόπο του μαρτυρίου. Μόλις το έμαθε ο Νικηφόρος έσπευσε κοντά του και σ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής τον ικέτευε να τον συγχωρήσει, πριν ο Δεσπότης τον καλέσει στους ουρανούς. Άδικα όμως. Ο Σαπρίκιος έμενε άκαμπτος. Δεν ήθελε να συμφιλιωθεί μαζί του. Τέλος, έφθασαν στον τόπο του μαρτυρίου. Τι συνέβη τότε; Κάτι το φοβερό! Ο Σαπρίκιος μόλις αντίκρισε τον δήμιο δείλιασε. Τον κυρίευσε φόβος. Αρνείται τον Χριστό και θυσιάζει στα είδωλα!
Αντίθετα, ό Νικηφόρος γεμάτος τόλμη και παρρησία, ομολογεί αυθόρμητα την πίστη του και αποκεφαλίζεται επί τόπου. Η θεία Χάρις εγκατέλειψε τον μνησίκακο και όπλισε με ουράνια δύναμη τον ανεξίκακο Νικηφόρο, που πήρε τελικά το μαρτυρικό στεφάνι!
Στα κατοπινά χρόνια γνωστός είναι ο άγιος Διονύσιος, ως ο «άγιος της συγγνώμης». Έναν αδελφό αγαπημένο είχε, που ήταν μεγαλέμπορος και βοηθούσε οικονομικά το μοναστήρι, όπου ήταν ηγούμενος ο άγιος. Το άδικο μίσος των εχθρών του, όπλισε το χέρι του δολοφόνου, που κατάφυγε, μετά το έγκλημα, στο μοναστήρι για να σωθεί απ’ το κυνηγητό της αστυνομίας. Πέφτει στα πόδια του ηγουμένου και ζητάει κάπου να τον κρύψει. Άναυδος μένει ο Άγιος όταν μαθαίνει ότι μπροστά του έχει το φονιά του αδελφού του. Σφίγγει την καρδιά του, παίρνει δύναμη απ' τον Παντοδύναμο και χωρίς δισταγμό φυγαδεύει το φονιά από μία κρυφή πόρτα του μοναστηριού. Όταν σε λίγο φθάνουν οι αστυνομικοί, τους οδηγεί προς άλλη κατεύθυνση...
Στην τελευταία προσευχή της αγίας Κυριακής διαβάζομε: «...και τώρα, Κύριε, Σε παρακαλώ να συγχωρήσεις τους δήμιους μου, που είναι έτοιμοι για τη σφαγή μου...».
Αυτά τα αξεπέραστα ρεκόρ κατέκτησαν όλα τα επώνυμα και ανώνυμα πλήθη των Αγίων και των Μαρτύρων. Σ' αυτές τις επιδόσεις καλούμαστε οι πιστοί.
Η στάση μας έναντι των «επηρεαζόντων και αδικούντων ημάς», δίνει το στίγμα της ποιότητας μας ως Χριστιανών. ο γνήσιος μαθητής του Κυρίου:
Αγαπά τους εχθρούς του,
Ευλογεί τους διώκτες του,
Ευεργετεί τους αντιπάλους του.
Με αυτές τις διαθέσεις και καταθέσεις, μπορούμε να προσερχόμαστε μετά
παρρησίας στο «θρόνο της χάριτος» του Θεού και να ζητούμε έλεος και «εύκαιρον
βοήθειαν».
ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 24/2/'13 ΩΡΑ 11:30
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου