Συναξάρι από το χθεσινό μας Κύκλο (27-01-2013)

Τη ιστ΄ Ιανουαρίου μνήμη των αγίων μαρτύρων

ΠΕΥΣΙΠΠΟΥ, ΕΛΑΣΙΠΠΟΥ και ΜΕΣΙΠΠΟΥ.

Ο πόθος για τη νίκη ατσάλωνε τα γυμνασμένα σώματα, και τα άγρια άλογα έπαιρναν φτερά. Σ’ ολόκληρη την Καππαδοκία ήταν ονομαστά για την ικανότητα τους στην ιππασία τούτα τα τρίδυμα αδέλφια: Πεύσιππος, Ἐλάσιπ­πος, Μέ­σι­π­­πος. Τα ίδια τα ονόματα τους, δοσμένα από τον πετυχημένο ιπ­πέα πατέρα τους, διαλαλούσαν την εκπληκτική τους δεξιοτεχνία στην τιθάσευση των ίππων. Κι αυτοί οι αγώνες τους χάρισαν τη νίκη και το κλαδί της ελιάς, που στόλισε τα περήφανα νεανικά τους πρόσωπα.

Ο δρόμος για τούς περίφημους Ολυ­μπια­­κούς αγώ­νες ά­νοι­γε πια γι’ αυτούς. Ποια ευτυχία να ζητήσουν μεγαλύτερη; Μα ήταν κάποια άλλη θύρα που άνοιξε μπροστά τους εκείνη τη στιγμή, στον τρελό της νιότης καλπασμό, για να τους οδηγήσει στην αληθινή ευτυχία και μακαριότητα. Η γιαγιά Νεονίλ­λα, η γνωστή γιάτρισσα της περιοχής, είχε αναλάβει υπό την προστασία της τα τρία παιδιά μετά την πλήρη ορφάνια τους. Η γεροντική καρδιά τούτης της σεβάσμιας γυναίκας είχε φωτιστεί με της αληθινής πίστης το φως. Κι ένα βρα­δινό στάθηκε μπροστά στα τρία εγ­γό­νια της και τους μίλησε με παρ­­­ρησία και σταθερότητα.

 Στα κατά­πλη­κτα μάτια, στις διψασμένες νεανικές καρδιές άφησε να ξετυλιχτεί το θαυμάσιο σχέδιο της θείας οικονομίας, η ενανθρώπηση και η θυσία του Σωτήρα Χριστού.

Ευλογημένη ώρα, αθώρητη στα μάτια του κόσμου, γραμμένη ανεξίτηλα στο βιβλίο του ουρανού. Ο λυτρωτικός σπόρος μπαίνει βαθιά στις νεανικές καρδιές και δημιουργεί αληθινή κοσμογονία. Γκρεμίζει θεούς και θεές, συντρίβει είδωλα, εξαφανίζει βωμούς. Ο Ήλιος της δικαιοσύνης λάμπει στις ψυχές τους· το πνεύμα της θείας δύναμης τους κατακλύζει και ομολογούν την πίστη στον Ιησού Χριστό.  

Το νέο αντιλαλεί στην Καππαδοκία, τότε, στο τέλος του 2ου αιώνα. Το μαθαίνουν όλοι εκείνοι που τους ζητωκραύγαζαν στους ιππικούς αγώνες, που τους καταχειροκροτούσαν στις νίκες τους. Κι είναι η αντίδραση τους σφοδρή  όπως φοβερή ήταν και η ήττα του πονηρού που έχανε τις ψυχές, τις οποίες είχε κατακτήσει ολοκληρωτικά πια ο Ναζωραίος. «Θα σας κάψουμε ζων­τανούς!», αντιλαλεί η απειλή. Και οι νικητές του ιπποδρόμου καλπάζουν τώρα για μία άλλη νίκη. «Κἄν ὦσιν ἱπ­πεῖς, κλήσεων σημασίᾳ, πεζοί τρέχουσι τρίδυμοι τρεῖς πρός φλόγα», σημειώνει ο συναξαριστής τη μέρα της μνήμης τους, στις 16 Ιανουαρίου. Η φλόγα που πυρώνει τις καρδιές νικά το φόβο για τις πύρινες φλόγες. Το σώμα λειώνει στην καταλύτρα φωτιά, μα η ψυχή σαν το χρυ­­σάφι στο καμίνι καλλύνεται, λαμ­πρύ­νε­ται για να εισέλθει στη Βασιλεία της αιώνιας δόξας.

Η γιαγιά τους, Νεονίλλα, έμαθε το μαρτύριο των τριών εγγονών της. Και ευχήθηκε να αξιώσει ο Άγιος Θεός, να τελειώσει θεαρέστως και τη δική της πρόσκαιρη ζωή. Μαρτύρησε και αυτή, για να συναντήσει τους Μάρτυρες εγγονούς της στα αθάνατα σκηνώματα της θείας μακαριότητας. «Νεονίλλα γραῦς· ἀλλὰ πῦρ ἀνημμένον, Ὥς πὲρ τις ἀκμάζουσα καρτερεῖ νέα.»     
Απολύτρωση