«Μνήμην
ἄγειν ἐτάχθημεν παρὰ τῶν Ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, πάντων τῶν ἀπ' αἰῶνος
Θεῷ εὐαρεστησάντων, ἀπὸ Ἀδὰμ ἄχρι καὶ Ἰωσὴφ τοῦ μνήστορος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου,
κατὰ γενεαλογίαν, καθὼς ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς ἱστορικῶς ἠριθμήσατο, ὁμοίως καὶ
τῶν Προφητῶν καὶ τῶν Προφητίδων».
Πρόκειται για ανθρώπους που, ενώ έζησαν
στην προ Χριστού μακραίωνη περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης, στον κόσμο του νόμου
και όχι της χάριτος, είχαν προσανατολισμένη την ζωή τους στην προοπτική της
ελεύσεως του Σωτήρα, βιώνοντας, με τον τρόπο αυτό, ζωή εν Χριστώ, προ Χριστού.
Πρόκειται για ανθρώπους που βίωσαν την
προσωπική τους δικαίωση και την επιβεβαίωση της πίστης τους με την Γέννηση, την
Σταύρωση και την εκ νεκρών Ανάσταση του αναγγελμένου από τον Θεό Σωτήρα, που
είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν υπήρξαν απλά στην ιστορία, όπως τα αναρίθμητα πλήθη
των ανθρώπων που πέρασαν απ’ αυτή τη γη. Το πέρασμά τους έμεινε ανεξίτηλα
χαραγμένο στην ιστορία και στην μνήμη της Εκκλησίας, γιατί έζησαν προσδοκώντας
τον μεγάλο Αναμενόμενο. «Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να υπάρχεις και στο
να ζεις. Πολλοί άνθρωποι υπάρχουν. Λίγοι όμως, πραγματικά ζουν.
Μόνο εκείνοι που ευχαριστούνται στις. εντολές Του
και αγαλλιούν στην.
πραγματοποίηση του θελήματός Του θα περάσουν πέρα από την απλή ύπαρξη και θα
βρουν την πραγματική ζωή…»
Ο εορτασμός της μνήμης των Αγίων. Προπατόρων
και η διάσωση των ονομάτων. τους από τις Ευαγγελικές περικοπές των. ημερών δεν
είναι τυχαία γεγονότα. Γίνονται, πρωτίστως, για να καταδειχθεί η ιστορικότητα
του προσώπου του Χριστού και για να γίνει αποδεκτό, πέρα από κάθε αμφισβήτηση,
ότι «ο Ιησούς, όντας Υιός του Θεού, έχει έλθει «εν σαρκί», ως πραγματική
ανθρώπινη ύπαρξη. Αυτή η διαβεβαίωση ήταν άκρως σημαντική στον καιρό των. Αποστόλων και
στις πρώτες Χριστιανικές γενιές, γιατί, άσχετα με ότι συμβαίνει σήμερα, ο
πειρασμός της πρώιμης περιόδου του Χριστιανισμού δεν ήταν η άρνηση της Θεότητας
του Ιησού, αλλά η άρνηση της πραγματικής και αυθεντικής Του ανθρωπότητας».
Οι Άγιοι Προπάτορες τιμώνται, επίσης, για να καταδειχθεί η εκπλήρωση των
επαγγελιών.
και υποσχέσεων του Θεού προς τον Αβραάμ, ότι ο Σωτήρας θα προέλθει από το δικό
του γένος και προς τον Δαυίδ ότι ο Χριστός θα καθίσει πάνω στον δικό του θρόνο
και θα βασιλεύσει σε μια βασιλεία που δεν θα έχει τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου