Από τους παλιούς μας Κύκλους

ΟΝΟΜΑ  ΙΗΣΟΥΣ : Ο ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΣΩΖΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ

Οι άνθρωποι γεννιούνται μέσα σε μια οικογένεια. Περισσότερο μάλιστα τους συνδέει μ’ αυτήν ότι συμβαίνει με­τά το γεγονός της γέννησης. Οι γονείς, πού δεν είναι πάντα οι γεννήτορες, αναλαμβάνουν την ευθύνη να αναθρέψουν το παι­δί. Και εκείνο συμμετέχει στα αγαθά της οικο­γένειας, μαθαίνει τον τρόπο ζωής των γονέων και απολαμβάνει της προστασίας τους. Με αυτό τον τρόπο μεγαλώνουν τα παι­διά και εντάσσονται στην κοινωνία των ανθρώπων. O Θεός έγι­νε άνθρωπος και με αυτό τον τρόπο επέλεξε να συναναστραφεί μαζί μας. Επέλεξε να γεννηθεί μέσα σε μια οικογένεια…

Ας πάρουμε τα πράγματα ένα-ένα για να καταλάβουμε τι ακριβώς συνέβη. Στην αρχή ο άγγελος λέει: «μη φοβηθής παραλαβείν Μαριάμ την γυναίκα σου». Τι φοβόταν; Πρώτον  το Νόμο του Θεού. Έπρεπε να παντρευτεί μία μοι­χαλίδα; Το ήθελε αυτό ο Νόμος του Θεού; Από την άλλη, τον έλεγχε ή συνείδηση του. Έπρεπε να διαπομπεύσει μία κο­πέλα; Και τι έλεγε πάλι ο Νόμος του Θεού; O Ιωσήφ ήταν ουσιαστικά δίκαι­ος και ευσεβής. Γι' αυτό αποφάσισε να τη­ρήσει  το πνεύμα του Νόμου, να τη διώξει κρυφά και να μην την εξευτελίσει δημό­σια. Με αυτό τον τρόπο όμως, ενώ ακολουθούσε τη συνείδηση του, έμενε έκθετος στα μάτια των συμπολιτών του. Έρχεται τώρα ο άγγελος και του λέει: «μη φοβηθείς να την πάρεις μαζί σου. Ήδη την έχεις απολύσει μέσα σου και δεν έχει καμιά θέση στην καρδιά σου. Αλλά μη φοβηθείς  να τη βάλεις πάλι στην καρδιά σου και να την πάρεις μαζί σου. Μη φοβηθείς ούτε τον Θεό γι' αυτά πού σκέφτεσαι ούτε τους ανθρώπους γι' αυτά πού θα σε κατηγορή­σουν αν την πάρεις μαζί σου». Στη συνέχεια του αποκάλυψε ποιος είναι Αυτός  που θα γεννηθεί, ότι είναι από το Άγιο Πνεύμα. Και το σπουδαιότερο για εκείνον και για μας, του είπε: «εσύ θα ονομάσεις αυτόν πού θα γεννηθεί. Εσύ θα του δώσεις  το όνομα Ιησούς».

Τι σημαίνει ότι θα του δώσει το όνομα; Τη στιγμή του Ευαγγελισμού, ο άγγελος είπε τα ίδια στην Παναγία. «Εσύ θα τον ονομάσεις Ιησού» (Λκ. 1, 31).  Το όνομα στην Αγία Γραφή δεν είναι μία συμβατική υπόθεση. Στην Αγία Γραφή, κά­ποιος δίνει το όνομα σε έναν άλλον, περιγράφει τα έργα του, περιγράφει τη δραστηριότητα του, ποιος είναι ο τρόπος της ύπαρξής του μέσα στον κόσμο. Εδώ ας θυμηθούμε ότι η πρώτη ονοματοδοσία έγινε στον Παράδεισο από τον Αδάμ με εντολή του Θεού. «Και ότι όνομα έδινε ο άνθρωπος σε κάθε ζωντανή ύπαρξη, αυτό ήταν και το όνομα της» (Γεν. 2, 19). Ήταν δηλαδή πολύ κοντά στον Θεό, άρα μπορούσε να βλέπει πίσω από τα φαινόμενα, μπορούσε να βλέπει τα έργα των ανθρώπων και να περιγράφει τις ιδιότητες των ζώων και των πραγμάτων, και έτσι να δίνει τα ονόματα τους. Το να δώσουμε όνομα λοιπόν στην Αγία Γραφή σημαίνει να περιγρά­ψουμε ποιος είναι, τι δραστηριότητα έχει ως δημιούργημα του Θεού και ενώπιον του Θεού. Ας θυμηθούμε ότι ο Χριστός ονό­μασε Λάζαρο τον φτωχό της παραβολής, πού θα πει «εκείνος πού παρακαλεί τον Θεό, πού ζητάει το έλεός Του», γιατί έτσι ζούσε εκείνος ο φτωχός. Αντίθετα, οι άνθρωποι που δεν έχουν καλή σχέση με τον Θεό δεν έχουν όνομα, όπως ο πλούσιος την παραβολής. (Δεν είναι στη μνήμη ≠ «αιωνία η μνήμη αυτού»)

            Όταν λοιπόν λέει  ο άγγελος «εσύ θα τον ονομάσεις Ιησού», όπως είχε ειπωθεί και στην Παναγία, θέλει να πει το εξής: «Εσύ θα έρθεις σε επίγνωση του μυστηρίου, ότι ο Θεός είναι αυτός πού σώζει, και αυτός πού θα γεννηθεί από αυτήν πού οι άλλοι θα λένε ότι είναι γυναίκα σου αυτός θα σώσει τον λαό Του, αυτούς δηλαδή πού θα πιστέψουν σε εκείνον». Ο Ιωσήφ στη μετέπειτα πορεία του αφο­σιώνεται στο μυστήριο της γέννησης. Υπηρετεί στη γέννηση Του, στη συνέχεια Τον ακολουθεί νήπιο μαζί με την Παναγία στην Αίγυπτο, επιστρέφει και εγκαθίσταται στη Ναζαρέτ. Δεν γνωρίζουμε τίποτε άλλο γι' αυτόν παρά μόνο ότι πορευόταν με την οικογένεια του κατ' έτος στα Ιεροσόλυμα. Ήταν αρχηγός της οικογένειας μέσα στην οποία ο Ιησούς ζούσε με υπακοή μεγαλώνοντας και προκόβοντας (Λκ. 2, 41-51). Ο Ιωσήφ ταυτίστηκε διαπαντός με την οικογενειακή ζωή του Χριστού.            Κυριακή  14  Δεκεμβρίου 2008