Το πρώτο φετινό μας θέμα (2011-'12)

                 «ΟΥΑΙ MOI EΣTIN ΕΑΝ ΜΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΩΜΑΙ» (Εισήγηση από τον π. Κυριάκο Τσολάκη)

Χρειαζόμαστε ένα σύνθημα που να ανταποκρίνεται στους καιρούς μας. Ποιο μπορεί να είναι αυτό; Ο επανευαγγελισμός του Λαού του Θεού. Ο απόστολος Παύλος ανταποκρινόμενος στην κλή­ση του Θεού, το ένοιωθε ως ανάγκη: «Εάν γαρ ευαγγελίζωμαι, ουκ εστί μοι καύχημα. Ανάγκη γαρ μοί επίκειται. Ουαί δε μοί εστίν εάν μη εύαγγελίζωμαι» (A' Κορ. θ' 16).

α) Ο απόστολος Παύλος και το έργο της ιεραποστολής.

Δεν το διάλεξε μόνος του. Ο Χριστός τον κάλεσε λέγοντας του «τέθεικά σε εις φως εθνών». Την κλήση αυτή τη δέχεται με χαρά. Κάνει το έργο του με σύστημα και μέθοδο. Αξιοποιεί κάθε δυ­νατότητα καί ευκαιρία. «Τοις πάσι γέγονα τα πάντα». Κάνει το έργο του με διαφόρους συνεργάτες του. Κηρύττει «Ίησουν Χριστόν, καί τούτον έσταυρωμένον». Και το ακόμα πιο εκπληκτικό, το κάνει όπου βρίσκεται. Ακόμα και φυλακισμένος! Σε συνθήκες δυσχερείς, ανάμεσα σε αφάνταστες δυσκολίες. 

β)Η ιεραποστολή είναι καθήκον.

Η εποχή μας είναι κατάλληλη για ιεραποστολή; Από την επο­χή του απ. Παύλου έχουν αλλάξει τόσα πράγματα... Και όμως η κρίση των καιρών μας προβληματίζει πολύ όλους. Γι' αυτό καί είναι απαραίτητη η ιεραποστολή. Από ανθρώπους που θα μιλήσουν με τόλμη να βρουν οι άνθρωποι τη λύση των προβλημάτων τους. Και ότι ο Θεός «θέλει πάντας ανθρώπους σωθήναι». Στο δρόμο όμως της σωτηρίας πρέπει να οδηγηθούν από κάποιον. Κι αυτό το βάρος πέφτει και σε μας.

Τι είναι ιεραποστολή; Η προσπάθεια της Εκκλησίας για να γνωρίσουν οι άνθρωποι το Ευαγγέλιο. Τη σωτηρία. Και το έργο αυτό όπου ανήκουμε αυτό το σκοπό έχει. Και το καθήκον μας είναι να εργαζόμαστε ιεραποστολικά. Οδηγούς μας έχουμε τους ιε­ραποστόλους όλων των εποχών, αλλά καί τους πρωτεργάτες του χριστιανικού έργου. Και πρωτίστως τον π. Ευσέβιο Ματθόπουλο.

γ) H εντολή της ιεραποστολής απευθύνεται και σε μας.

Ο Κύριος λέγοντας στους μαθητές Του «πορευθέντες μαθη­τεύσατε πάντα τα έθνη», απηύθυνε την εντολή αυτή και σ' όλους τους πιστούς, όλων των εποχών. Οι καιροί που ζούμε μας καλούν επιτακτικά στο έργο αυτό. Ο πιστός πρέπει να μιλάει με κάθε τρόπο. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει πώς κανένας δεν μπορεί να δικαιολογηθεί καί να μην κάνει ιεραποστολή.

δ) Καθήκον απαραίτητο.

Ο  απ. Παύλος ρωτάει, πώς θα πιστέψουν οι άνθρωποι, αν κάποιος δεν τους μιλήσει; Και υπάρχουν πολλοί σήμερα που πε­ριμένουν ν’ ακούσουν. Οι πρώτοι χριστιανοί είχαν μέσα τους αυτή τη φλόγα. Είχαν ζήλο καί ενθουσιασμό. Κίνητρο για την ιεραπο­στολή πρέπει να είναι η αγάπη προς το Χριστό. Ας θυμηθούμε τον όμορφο διάλογο του Κυρίου με τον απ. Πέτρο: «Σίμων Ίωνά, αγαπάς με; Βόσκε τα άρνία μου…». Όταν ο Κύριος λέει «αγαπήσεις τον πλησίον σου ως εαυτόν», δεν αναφέρεται μόνο στις υλικές του ανάγκες, αλλά και στις ψυχικές, και φυσικά στη σωτηρία του. Είναι δυνατόν όσοι γνώρισαν το Χριστό, να αδιαφορούν για τη σωτηρία των άλλων; Ιδίως σήμερα είναι ανάγκη να μιλήσουμε στους συνανθρώπους μας για το Χριστό. Ότι Αυτός είναι ο μόνος Λυτρωτής. Κι αυτό σήμερα που οι πολλοί έχουν χάσει τον προ­σανατολισμό τους, αλλά και η όλη ατμόσφαιρα γύρω μας είναι τόσο αντίθετη ή και εχθρική. Γι' αυτό και υπάρχει περισσότερη ανάγκη επανευαγγελισμού. Οι χριστιανοί πρέπει να δώσουν ένα μήνυμα ελπίδας, σωτηρίας. Να βρίσκονται σε πνευματική εγρήγορση και να καλλιεργούν τον ιεραποστολικό τους ζήλο. 

ε) Πώς θα κάνουμε το ιεραποστολικό μας έργο;

Με το προσωπικό μας παράδειγμα. Με οργάνωση και σύ­στημα. Με κατάλληλο τρόπο. Με τα λόγια μας που φυσικά θα είναι έκφραση της ζωής μας. Με το έντυπο πού διαθέτουμε. Πάντοτε με πνεύμα θυσίας. Με διάθεση συνέχειας, όχι περιστασιακά. Με την παρουσία άλλων και τη συνεργασία τους. Ο Θεός έχει σχέδιο για τη σωτηρία όλου του κόσμου. Με την ιεραποστολική μας προσπάθεια συμμετέχουμε σ’ αυτό το σχέδιο του Θεού. Συντελούμε στον ερχομό της Βασιλείας Του. Ας αντηχεί στ' αυτιά μας το σύνθημα πού μας δίνει ό μεγάλος απόστολος:

«οὐαὶ δέ μοί ἐστιν ἐὰν μὴ εὐαγγελίζωμαι».    Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011