Από το χθεσινό μας Κύκλο (11/02) Β'

Το πάθημα των εξορκιστών (Πραξ. ιθ’ 15-16)     .

Μερικές φορές ο σατανάς περιποιείται με αληθινά σατα­νικό τρόπο τα όργανα του. Αφού τα υποδουλώσει στο θέ­λημα του και στην αμαρτία, αφού τα χρησιμοποιήσει για το κακό το δικό τους και των άλλων, ύστερα δεν δυσκο­λεύεται αυτός ο ίδιος να τα γελοιοποιήσει, να τα βασανίσει, να κάνει τη ζωή τους πικρή και μαύρη. Κάτι τέτοιο συνέβη και με τους εξορκιστές, τους μάγους της Εφέσου: Αυτοί θέλησαν να διώξουν τα πονηρά πνεύματα από δαι­μονισμένους και χρησιμοποίησαν το όνομα του Χριστού, χωρίς φυσικά να πιστεύουν σ' Αυτόν. Τότε λοιπόν ένα πνεύμα πονηρό κατελήφθη από μανία εναντίον των οργάνων του, που τόλμησαν να α­ναφέρουν το όνομα «Χριστός» και τους είπε με το στόμα του δαιμονισμένου: «Τὸν Ἰησοῦν γινώσκω καὶ τὸν Παῦλον ἐπίσταμαι· ὑμεῖς δὲ τίνες ἐστέ;» (Πράξ. ιθ' 15). «Ξέρω ότι ο Ιησούς είναι Κύριος κραταιός και δυνατός. Ξέρω ότι ο Παύλος έχει την εξουσία να διώχνει τα δαιμόνια με τη δύναμη Εκείνου. Αλλά εσείς με ποιο δικαίωμα με διατάζετε να φύγω;»

Αν αυτοί οι Ιουδαίοι εξορκιστές είχαν διαβάσει την Π. Διαθήκη, θα έβλεπαν εκεί με πόσην αγανάκτηση μιλάει ο Θεός εναντίον των αμαρτωλών, που χρησιμοποιούν για πονηρούς σκοπούς το όνομα Του και τα λόγια του, και ποιες τιμωρίες επιβάλλει. Αλλά εδώ δεν τους τιμώρησε ο ίδιος: Άφησε πονηρό πνεύ­μα και εξορκιστές να κανονίσουν τους λογαρια­σμούς τους, να γελοιοποιηθούν στα μάτια του κό­σμου, να καταλύσουν το έργο των, αλλά και να δώσουν, χωρίς να το θέλουν, αφορμή στους άλλους ανθρώπους να ε­πιστρέψουν στο Χριστό.

Και να που ό δαιμονισμένος άνθρωπος όρμησε με μανία, άρπαξε και τους επτά, και εκεί μπρος στα μάτια του κόσμου, άρχισε να τους κακοποιεί κατά τρόπο σκληρό. Ξέσχισε τα ρούχα και τους άφη­σε   γυμνούς.   Μάταια  προσπαθούσαν να   φυλαχθούν. Το πονηρό πνεύμα, που είχε γεμίσει την ψυχή τους με απιστία, με ξόρκια και μάγια, τους γεμίζει τώρα την καρδιά με φρίκη και τρόμο και το σώμα με πληγές. Όταν κατόρθωσαν να ξεφύγουν, ήταν ελεεινοί και αξιοδάκρυτοι. Έτσι πληρώνει ο διάβολος τα όργανα του. Τους υπόσχεται στην αρχή πλούτη, τιμές, α­ξιώματα, όλα τα αγαθά του κόσμου. Τους ανοίγει τα μάτια προς το κα­κό. Ύστερα όμως τους βασανίζει αλύπητα. Δημιουργεί τέτοιους πειρασμούς και κινδύνους στη ζωή των, τέτοια σύγχυση και αγωνία και κατάπτωση, ώστε να τους κάνει αμέτρητα δυ­στυχείς. Πολλές φορές τους προκαλεί και σωματικές αρρώστι­ες, ώστε κοντά στην ψυχική οδύνη να έχουν και σωματι­κό πόνο.

Είναι αναρίθμητα τα παραδείγματα εκείνων, που σαν όργανα του διαβόλου ασχολούνται με μάγια και δαιμονικές μαντείες, με τον πνευμα­τισμό και οι οποίοι στο τέλος καταντούν σχεδόν τρελοί και ψυχοπαθείς. Ας αφήσουμε ότι μάγοι και εξορκιστές γίνονται αντιπαθητικοί και άξιοι αποστροφής και περιφρονήσεως στην κοινωνία. Το χειρότερο όμως είναι ότι κατευθύνονται προς την αιωνία καταδίκη και κόλαση.