Από το χθεσινό μας Κύκλο (19/02/'17)

Μόλις άρχισε να πέφτει λίγος κατακλυσμός, ο Νώε άρχισε να σκέφτεται τι θα κάνουμε, θα πάρουμε τα Βουνά; Όμως την άλλη μέρα δεν έβρεξε για μια-δυό Βδομάδες και είπε ο Νώε, άραγε θα Βρέξει ή όχι; Τότε ήρθε μιαν αστραπή, κάτι σαν Βροντοπελέκι και μπουρίνι και η Ρομβαία τ' αρ­χάγγελου χτύπησε την πόρτα, μπήκε μέσα κι έκατσε. Λέει ο Θεός με στέλνει γιατί ξέρει που είσαι καλός κενάρετος άνθρωπος και λέει ο Θε­ός ετοιμάζει καταστροφήν κατακλυσμού μεγάλου, σε 40 Βδομάδες θα Βρέχει γαϊδάρους και καρεκλοπόδαρα συνεχώς για 40 μερόνυχτα και, μάλιστα, ασταμάτητα και θ' ανοίξουν οι ποταμοί κι οι καταράχτες τ' ου­ρανού του Θεού από τα πουράνια ακράτητοι να φτάσουν και να περάσουν ως και το όρος 'Ολυμπος ακόμα.

Και θα πνιχτούνε όλοι οι άνθρωποι; ρώτησε τη ΡομΒαία ο Νώε; Βεβαίως, είπε η ΡομΒαία αλλά ο Θεός σε διατάζει να μη το πεις πουθενά αυτό σε κανέναν, θα πνιχτούνε γιατί είναι αρματολοί και κλέφτες αλλά και κάπως ψεύτες, απατεώνες και φονιάδες. Και ο Θεός σε θέλει τώρα εσένα να παρατήσεις τα πάντα και να φτειάξεις ένα μεγάλο ξύλινο κιβώτιο - κα­ράβι που θα το Βαφτίσεις τον Κιβωτόν του Νώε και μέσα στο εσωτερικό του κιβωτού θα βάλεις τους δικούς σου ανθρώπους και από ένα ταίρι -ζευγάρι από όλα τα ζώα της στεριάς, ψάρια δε χρειάζεσαι να βάλεις για­τί αυτά ο Θεός θα τα αφήσει να ζήσουνε, εκτός απ' αυτά που μπαινοβγαίνουνε στη θάλασσα, καβούρια και τέτοια και που είναι αρματολά και λοξοπερπατάνε. Τα άλλα, τα αμφίδια που είναι τα βατράχια θα τ' αφήσεις να κολυμπάνε ξοπίσω του Κιβωτού του Νώε και πότε - πότε ν' ανεβαίνουν να ξαποστάσουνε. Αλλά αν εσύ τα πεις κάπου όλα αυτά, τότε θα γίνεις κι εσύ αρματολός κι εσύ σαν τους άλλους και θα πνιχτείτε όλοι σας δηλαδή το σόι όλο, κατάλαβες;

Κατάλαβα είπε κι ο Νώε και είπε να πεις του Θεού πως ο Νώε δεν τον επρόδωσε ποτέ και ούτε και τώρα θα τον προδώσει. Η Ρομβαία έφυγε αστραπή - μπουρίνι όπως είχε έρθει και ο Νώε μάζεψε το σόι κι άρχισαν να μαζεύουνε κορμούς και να τους πλανίζουνε να φτιάξουνε σανίδες και μαδέρια για 4 βδομάδες μαζεύανε - πλανίζανε. Μετά αρχίσανε τη δου­λειά του ταρσανά δουλειά σαν κάτω στο καρνάγιο του νησιού στην Παρκιά και στο Δρυό. Πριόνιζαν - καρφώνανε, καλαφατούσαν - έβαφαν. Οι άλλοι τους κορόιδευαν και λέγανε πάει τόχασε ο γερο-Νώε και τ' ολίγον που τόχει 'πομείνει, πάει για καπετάνος τώρα στα γεράματα. Τι θα το κά­μεις το καραβόσπιτο Κυρ-Νώε, μοιάζει με το τσίρκουλο το Συριανό. Άστους να λένε, έλεγε ο Νώε και δούλευε ασταμάτητα. Αλλά είχε αρχίσει να πέφτει πάλι σιγά - σιγά λίγος κατακλυσμός και ο Νώε με το σόι σβελτάρανε το μαστόρεμα και άρχισαν να μαζώνουν τρόφιμα για το ταξίδι, κοσέρβες και φουντούκια και σταφίδες και παξιμάδια και βρασμένα αυγά σφτχτά και λαδοτύρια και κρασί και βιβλία να διαβά­ζουνε τα βράδια. Για νερό πήρανε μόνο ποτήρια γιατί από νερό άλλο τί­ποτα, δόξα νάχει ο ύψιστος, θα είχανε αρκετό.

Και η βροχή δυνάμωνε και σκέπασε την καρένα του Κιβωτού του Νώε και μετά πήρε ν' ανεβαίνει στο ήσαλο και την ημέρα εκείνη όλο το σόι αμολυθήκανε και μαζέψανε απ' όνα ταίρι - ζευγάρι όλα τα ζωντανά της στε­ριάς μαζί και τα πουλιά γιατί η Ρομβαία είπε η βροχή θα πάει πιο αψηλά κι απ' τον Όλυμπο. Μόλις μπήκαν μέσα όλα, μπήκε και το σόι, κλείσανε τις μπουκαπόρτες και τα μεσάνυχτα νοιώσανε τον Κιβωτό του Νώε να πη­γαίνει απαλά πέρα - δώθε. Κύτταξε ο Νώε από τη μεγάλη τη φιλιστρίνα και μεσ' τις αστραπές είδε που είχανε σαλπάρει για τα καλά κι εδώ και κει έπλεκαν πνιχμένοι οι άνθρωποι.

Σαράντα τα μερόνυχτα μέσα στο καραβόσπιτο και η βροχή δε στάθηκε, ξεπέρασε ακόμα και το μέγα Όρος Όλυμπος. Πάνω στο σκάσιμο του σαραντάημερου μια περιστερούλα πέταξε και μετά γύρισε πίσω κι έφερε κλωναράκι ελιάς, σημάδι που τα νερά κατέβαιναν. Σε λίγες μέρες το πλεούμενο κάθησε μαλακά πάνω στη στεριά στο νησί της Νάξος και βγή­κε ήλιος φωτεινός. Περιμένανε μιά - δυό μέρες να στεχνώσει καλά το χώ­μα. Μετά άρχισε το ξεμπουκάρισμα.

Το πρώτο που κάνανε ήτανε προσευχή στο Θεό, μετά ένα καλό πλύσιμο και μετά ξαμολήθηκαν στη γη να ζήσουν ευτυχισμένοι. Γι' αυτό ο Νώε θε­ωρείται και ως ο πρώτος ναυπηγός της ιστορίας στην ανθρωπότητα.

(Έκθεση Ιδεών με θέμα «Ο Κατακλυσμός του Νώε», δημοτικό σχολείο, Πάρος, 1966, αυθεντική ορθογραφία)