Από το χθεσινό μας Κύκλο (12/02/'16)

Ο Παύλος στη Βέροια (Πραξ. ιζ’ 10-14 ).

            Και να που ο διωγμός έγινε αφορμή να ακουστεί αμέσως κατόπιν το κήρυγμα του Ευαγγελίου στη Βέροια, την ω­ραία και ήσυχη Μακεδονική πόλη. Ο Παύλος με το Σίλα πήγαν. στη συναγωγή και στην αγορά. Εδώ το κήρυγμα το άκουγαν με προσοχή οι Εβραίοι. Δεν πίστεψαν, βέβαια, όλοι. Αλλά όλοι φέρθηκαν με ευγένεια στους Αποστόλους, σαν πολι­τισμένοι άνθρωποι, που σέβονται τους άλλους. Καμία κα­τηγορία, καμία απρέπεια ή προσβλητική φράση.

Κάθε μέρα τους άκουγαν, και ερευνούσαν τις Γραφές, για να δουν κατά πόσο συμβιβάζεται το κήρυγμα του Ευαγγε­λίου με κείνα που είναι γραμμένα στην Π. Διαθήκη. Και όλ’ αυτά χωρίς φιλονικίες, με μια ευγένεια πρα­γματικά ανωτέρων ανθρώπων. Αυτή η ευγένεια έκανε ιδι­αίτερη εντύπωση στους Αποστόλους. Την θυμόνταν πάν­τοτε και τη διηγήθηκαν στον ιερό Λουκά που την κατέγραψε στις Πράξεις: «ἦσαν εὐγενέστεροι τῶν ἐν Θεσσαλονίκῃ» (ιζ' 11). Και έτσι έμεινε αλησμόνητη η ευγένειά τους. Οι Χριστιανοί όλων των αιώ­νων που διαβάζουν τις Πράξεις, διδάσκονται ότι αυτή την αρετή, την ευγένεια, πρέπει να την αποκτήσουν όλοι.

Είναι μεγάλο πράγμα να είμαστε ευγενείς απέναντι των άλλων. Οι άνθρωποι συνήθως κρίνουν την αξία της πίστης από τη συμπεριφορά των Χριστιανών. Ο Παύλος εμπνευσμένος από το Άγιο Πνεύμα, μάς παραγγέλλει «εὐχάριστοι γίνεσθε» (Κολ. γ' 15). Και εννοεί ότι πρέπει με την ευγενή συμπεριφο­ρά μας να γινόμαστε σε όλους ευχάριστοι και οικοδομητικοί. Κυρίως στον Χριστιανό ταιριάζει η ευγένεια. Έτσι εκ­προσωπείται καλύτερα η πίστη. Έτσι ευλογεί­ται πιο πολύ η διάδοση της αλήθειας, έστω κι αν μερικοί τη μισούν και την πολεμούν.

Ο Χριστιανισμός όσο κατα­διώκεται τόσο και εξαπλώνεται τόσο και οι εργάτες του Ευαγ­γελίου ξεχύνονται σε διάφορες περιοχές, για να φέρουν κι εκεί το φως της σωτηρίας. Κοιτάξτε τί έγινε με τον απόστο­λο Παύλο. Τον έδιωξαν από τη Θεσσαλονίκη. Και το αποτέλεσμα είναι ότι ο Παύλος με το Σίλα πήγαν στη Βέροια, όπου βρήκαν πολύ καλή υποδοχή. Οι κάτοικοι της Βεροίας άκουσαν με ενδιαφέρον το κήρυγμα. Κι έτσι στη Βέροια ιδρύθηκε πολυάριθμη και ζων­τανή χριστιανική κοινότητα. Όλοι αυτοί και μάλιστα οι Ε­βραίοι «ἐδέξαντο τὸν λόγον μετὰ πάσης προθυμίας, τὸ καθ' ἡμέραν ἀνακρίνοντες τὰς γραφὰς εἰ ἔχοι ταῦτα οὕτω». Με κάθε προθυμία δέχτηκαν το κήρυγμα του Ευαγγελίου και μελετούσαν την Παλαιά Διαθήκη, για να δουν ότι τα λόγια των προφητών πραγματοποιήθηκαν πλήρως στη ζωή και το έργο του Χριστού.

Την ίδρυση όμως μιας τόσο ζωντανής Εκκλησίας την έ­μαθαν οι Χριστομάχοι της Θεσσαλονίκης. Έμαθαν ότι και στη Βέροια είχε ριζώσει και αναπτυχθεί η νέα πίστη! Μοχθηροί και πονηροί, καθώς ήταν, ξεκίνησαν και ήρθαν στη Βέροια και άρχισαν να συ­κοφαντούν τον μεγάλο Απόστολο, να αναστατώνουν και να ερεθίζουν τον  όχλο εναντίον του.

Κίνδυνος βέβαια εκεί μεγάλος για τον Παύλο δεν υπήρχε. Αλλά οι Χριστιανοί της Βέροιας έκριναν καλό, να φύγει ο Παύλος. Αλλά κι ο Παύλος το ήθελε αυτό, γιατί είχε πόθο να μεταφέρει το κήρυγμα του και σε άλλες πόλεις. Άφησε λοιπόν στη Βέροια τον Σίλα με τον Τιμόθεο για να οργα­νώσουν και να διδάξουν πληρέστερα τη νεοσύστατη Εκκλη­σία και αυτός ξεκίνησε για την ονομαστή Αθήνα. Πώς τα φέρνει αλήθεια ο Θεός! Εμείς πολλές φορές απο­ρούμε και λέμε: Γιατί να καταδιωχθούν οι πρώτοι Χριστιανοί; Γιατί και σήμερα σε πολλές χώρες και πόλεις να καταδιώκονται οι Χριστιανοί; Την απάντηση τη δίνει ο Θεός. Με τους διωγμούς αυτούς κα­ταρτίζονται καλύτερα οι εργάτες του Ευαγγελίου, καταρτί­ζονται οι ίδιοι οι Χριστιανοί και διαδίδεται ευρύτερα πίστη. Χριστιανισμός ίσον αγώνας για το καλό και θρίαμβος του καλού.