Από το χθεσινό μας Κύκλο (29/05/'16)

«Προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν» (Ματθ. ζ’ 15)

             Οι ψευδοπροφήτες δεν έλειψαν από καμιά απολύτως εποχή. Δεν λείπουν φυσικά και από την επο­χή μας. Ίσως στην εποχή μας να παρουσιάζο­νται πληθωρικοί, όσο σε καμιά άλλη εποχή. Και ψευδοπροφήτες δεν είναι μόνο η τάξη των δια­φόρων αιρετικών. Ψευδοπροφήτες είναι κι όλοι εκείνοι που εν ονόματι δήθεν του ορθολογισμού, του αθεϊσμού, της τεχνοκρατίας και των μοντέρ­νων ιδεών, μας καλούν να αποδεσμευτούμε και να ελευθερωθούμε από τα κατάλοιπα του παρελ­θόντος. Από την πίστη, τα ιδανικά, τους ηθικούς περιορισμούς κλπ. Πώς θα προφυλαχθούμε και πώς θα τους διακρίνουμε;

 «Προσέχετε». Ένας από τους ερμηνευτές της λέξεως αυτής σημειώνει: «Κοίταξε την ημερότητα του φιλανθρώπου Κυρίου. Δεν είπε τιμωρείστε τους αλλά προσέχετε μην βλαφτείτε». Και ο ιερός Χρυσόστομος ερμηνεύοντας συγχρόνως και τον στ. 19, που αποτελεί μία ενό­τητα, «πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται», προσθέτει: «Επειδή μεν δεν διέταξε να τιμωρούμε τους ψευδοπροφήτες, αλλά νουθέτησε να φυλαγόμαστε μόνο απ’ αυτούς, γι' αυτό και προτρέποντας και καθοδηγώντας όλους εκείνους που παρασύρονται απ' αυτούς κα εκφοβίζοντας και αυτούς και τους καθοδηγητές τους, τους περιτείχισε με την παρά του Κυρίου τιμωρία». Γι' αυτό και προσέχετε. Ο προσεκτικός άνθρωπος που κατά τη λαϊκή παροιμία «μετράει δέκα και κόβει μία», σπανίως αποτυγχάνει. Ο απρόσεκτος όμως συνεχώς παγιδεύεται. Ο δε ιερός ευαγγελιστής Ιωάννης είναι περισσότερο αυστηρός. «Ἀγαπητοί, μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε, ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν, ὅτι πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τὸν κόσμον». (Α' Ιω. δ', 1). Και πνεύμα ό Ευαγγελιστής ονομάζει εκείνον που παρουσιάζεται ως διδάσκαλος και καθοδηγητής. Ως συνεργός στη διάδοση αυτής ή εκείνης της θεωρίας ή αυτού ή εκείνου του τρόπου της ζωής μας. Τί όμως να προσέξουμε; Τους καρπούς τους.

«Ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς· μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὴν ἢ ἀπὸ τριβόλων σῦκα;». Μας υποδεικνύει: Βλέπετε τον τρόπο, τη μέθοδο, τα μέσα του έλεγχου. Και καρπός εδώ, είναι κάθε τι πού βγαίνει από την καρδιά τους και διατυ­πώνεται με τη γλώσσα τους. Ή γραπτά με το χέρι τους. Κι όλα αυτά σε συνάρτηση πάντοτε με την όλη διαγωγή τους και την αναστροφή τους. Όσο κι αν προσπαθούν οι διάφοροι ψευδοπροφήτες και καθοδηγητές να κρυφτούν, πολύ γρήγορα θα αποκαλυφθούν. Γιατί όπως είναι αδύνατο να μαζέψει κανείς από τις αγκαθιές σταφύλια και από τριβόλους σύκα, έτσι είναι αδύνατον και ο πονη­ρός άνθρωπος να παρουσιασθεί ως ενάρετος και άγιος. Ή ειλικρινής και τίμιος. Κι αν προς στιγμήν κατορθώνει να συσχηματίζεται και να παρουσιάζε­ται σαν ενάρετος, πολύ σύντομα θα αποκαλυφθεί Γι' αυτό και άνετα και πολύ σύντομα μπορούμε να διακρίνουμε με τι ανθρώπους έχουμε να κάνουμε.

Ας δούμε για λίγο τι μας λένε σήμερα οι δι­άφοροι όψιμοι καθοδηγητές. Να ελευθερωθούμε από τα δεσμά της πίστεως. Η πίστη είναι πια ξε­περασμένη, αδύναμη ν' ανταποκριθεί και να λύ­σει τα καυτά και επείγοντα προβλήματα του σύγ­χρονου ανθρώπου. Ας πούμε πως τους ακούμε. Παύουμε να πιστεύουμε. Ξεριζώνουμε από μέσα μας κάθε τι που μας συνδέει με τον πνευματικό κόσμο. Αρνούμαστε τον Θεό. Γινόμαστε μονοδιά­στατοι. Αφού η μία διάσταση η κατακόρυφη που μας συνδέει με το Θεό δε μας χρειάζεται. Είμαστε απλώς οικονομικές μονάδες. Δηλαδή ύλη και μόνο ύλη. Τίποτε άλλο.

Ας δούμε όμως τώρα και ποιοί είναι οι καρποί των κηρυγμάτων και των συνθημάτων αυτών. Οι αστρολόγοι αυξήθηκαν σαν τα άστρα του ουρανού. Το κύμα του αναρχισμού κάθε μέρα όλο και περισ­σότερο φουσκώνει. Τα ναρκωτικά ροκανίζουν, αργά αλλά σίγουρα, τις ρίζες της ζωής και της ανθρωπό­τητας. Η αγάπη η αληθινή έχει αντικατασταθεί με τη λάσπη του πιο χυδαίου ερωτισμού. Η καταναλωτική κοινωνία και η ευημερία, μετέβαλαν τον άνθρωπο σ' ένα θλιβερό και αχόρταγο χιμαιροκυνηγό της άπιαστης ευτυχίας. Να οι καρποί και το κατάντημα. Υπερβολή; Όχι. Θλιβερή πραγματικότητα.

Έπειτα από τα τραγικά αυτά συμπτώματα ποιό πρέπει να είναι το σύνθημα του Καλοκαιριού; Να μη μας θαμπώνουν τα δήθεν ανθρωπιστικά και κοινωνικά τους συνθήματα. Να μη μας επη­ρεάζει και να μη μας φοβίζει ο θόρυβος της αρνή­σεως και της αθεΐας. Οι σάπιοι καρποί δεν μπο­ρεί να αντέξουν για πολύ. Τους είδαμε. Τους γνω­ρίσαμε όλους αυτούς τους ψευδοπροφήτες του περασμένου αιώνα και της εποχής μας. Η σκλη­ρή πραγματικότητα μας έκανε όχι απλώς να τους γνωρίσουμε, αλλά να τους «ἐπιγινώσκωμεν». Και όχι μόνον από τα φύλλα, αλλά από τους καρπούς. Προσοχή, λοιπόν, και: «μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε», «ὰπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς». Και κάτι άλλο: «Δοκιμάζετε τὰ πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν». (Α'Ίω.δ',1).

Και με το θέμα αυτό κλείνει και η περίοδος αυτή. Ας δοξάσουμε το Θεό. Και ας παρακαλέσου­με τον Δοτήρα παντός αγαθού να μας δώσει τη δύ­ναμη να τα ζήσουμε και να τα μεταδίδουμε.