ΑΠΟ ΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ ΜΑΣ ΚΥΚΛΟ (21/02/2016)

“ΑΣΘΕΝΕΙ ΤΙΣ ΕΝ ΥΜΙΝ... ”  (Ιακ. ε΄ 14-15).

Κύριος και βασικός σκοπός του Μυστηρίου του Ευχελαίου είναι η θεραπεία των σωματικών μας ασθενειών, αυτό είναι αναντίρρητο. Τώρα εάν δεν παρέχεται σ' όλες τις περιπτώσεις η ίαση και θεραπεία στον ασθενή, αυτό είναι θέμα της θείας Προνοίας και της απείρου αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο. Ο Κύριος αποβλέπει κυρίως και προπάντων στην πνευματική μας σωτηρία και λύτρωση. Κι αν η θερα­πεία αποσκοπεί στην πνευματική μας πρόοδο, μας την παρέχει. Μας την αρνείται όμως σε δύο περι­πτώσεις: Πρώτον, αν η θεραπεία αποτελεί εμπόδιο και πρόσκομμα στην πνευματική μας πρόοδο. Και δεύτερον αν η παράταση της ασθενείας μας κατερ­γάζεται τη σωτηρία και τη λύτρωση και του περιβάλλοντος μας, συζύγου, παιδιών ...

Παρέχεται όμως απαραίτητα με την τέλεση του Μυστηρίου στον πάσχοντα, παράκληση, που κάνει ελαφρότερο τον αφόρητο πόνο και το φορτίο της ασθενείας του. Ενισχύεται η υπομονή και καρτε­ρία του. Διαχέεται η ειρήνη σε περίπτωση που ο επερχόμενος θάνατος προσεγγίζει και απειλεί να δημιουργήσει γύρω από το κρεβάτι του άρρωστου σύγχυση και απόγνωση.

Κατ' ουδένα λόγο δεν μπορεί το Μυστήριο του Ευχελαίου ν' αντικαταστήσει το Μυστήριο της μετανοίας και εξομολογήσεως. Η τάση και συνή­θεια πολλών Χριστιανών να τελούν το Μυστήριο του Ευχελαίου ιδιαιτέρως κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, προκειμένου να κοινωνήσουν, με σκοπό ν' αποφύγουν το Μυστήριο της μετανοίας και εξομολογήσεως, αποτελεί εμπαιγμό και των δύο μυστηρίων. Και «Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται» (Γαλ. στ' 7), σημειώνει το Πνεύμα το Άγιο. Άλλο, τώρα, θέμα αν προηγηθεί το μυστήριο της ειλικρινούς εξομολογήσεως και ακολουθήσει το μυστήριο του Ευχελαίου.

Το Μυστήριο του Ευχελαίου προσφέρεται στους ασθενείς πιστούς, που ειλικρινά μετανόησαν, σαν συμπλήρωμα της ειλικρινούς μετανοίας τους. Και φυσικά όχι για αμαρτήματα, πού επιμελώς απέκρυψαν, κατά την ώρα της εξομολογήσεως τους, άλλα για αμαρτήματα που αθέλητα λησμόνησαν από σύγχυση ή και λόγω της ασθενείας, είχαν όμως και έχουν όλη τη διάθεση και την πρόθεση της εξαγορεύσεώς τους. Ακόμη και για αμαρτήματα, που παρ' όλη την καλή διάθεση της εξαγορεύσεως, δεν είχαν τη συνείδηση, ούτε της παρεκτροπής τους, αλλ' ούτε και του βάρους της ενοχής των πράξεων ή των λόγων τους. Και όπως διά της προσευχής ζητάμε την άφεση των αμαρτιών μας για συγγνωστά αμαρτήματα και παρεκτροπές, που σημειώσαμε και σημειώνουμε ασυνείδητα και χωρίς να μας το καταμαρτυρεί η συνείδηση μας, κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο και με το Μυστήριο του Ευχελαίου παρέχεται η άφεση όλων των ασυνειδήτων παραλείψεων.

Το ότι ο θείος Ιάκωβος συμπεριέλαβε ως καρπό του Μυστηρίου και την άφεση των αμαρτιών μας, το έκαμε ακριβώς διότι ένα μεγάλο μέρος των ασθε­νειών μας είναι καρπός και συνέπεια των αμαρτιών μας. Συνεπώς, κατά τον θείο Ιάκωβο, θα πρέπει κατά την τέλεση του Μυστηρίου, να ικετεύουμε τον φιλάν­θρωπο Θεό, όχι μόνον «δώσε μου, Κύριε, την υγεία μου», αλλά και τη συγχώρηση των αμαρτιών μας.