ΗΡΑ τοὺς ὀφθαλμούς
μου εἰς τὰ ὄρη, ὅθεν ἥξει ἡ βοήθειά μου. ἡ βοήθειά μου παρὰ Κυρίου
τοῦ ποιήσαντος τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. μὴ δῴης εἰς σάλον τὸν πόδα σου, μηδὲ νυστάξῃ ὁ
φυλάσσων σε. ἰδοὺ οὐ νυστάξει οὐδὲ ὑπνώσει
ὁ φυλάσσων τὸν ᾿Ισραήλ. Κύριος φυλάξει σε, Κύριος
σκέπη σοι ἐπὶ χεῖρα δεξιάν σου·
ἡμέρας ὁ ἥλιος οὐ συγκαύσει σε, οὐδὲ ἡ σελήνη τὴν νύκτα. Κύριος φυλάξει σε ἀπὸ
παντὸς κακοῦ, φυλάξει
τὴν ψυχήν σου ὁ Κύριος. Κύριος φυλάξει τὴν
εἴσοδόν σου καὶ τὴν ἔξοδόν σου ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. (Ψλμ
ρκ΄)
........................................................
Καὶ ἐγένετο
ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν καὶ αὐτὸς ἐνέβη εἰς πλοῖον καὶ
οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ,
καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς·
Διέλθωμεν εἰς τὸ
πέραν τῆς λίμνης·
καὶ ἀνήχθησαν. πλεόντων
δὲ αὐτῶν ἀφύπνωσε. καὶ κατέβη
λαῖλαψ ἀνέμου εἰς τὴν
λίμνην, καὶ συνεπληροῦντο
καὶ ἐκινδύνευον. προσελθόντες
δὲ διήγειραν αὐτὸν
λέγοντες· Ἐπιστάτα
ἐπιστάτα, ἀπολλύμεθα! ὁ δὲ
ἐγερθεὶς ἐπετίμησε
τῷ ἀνέμῳ καὶ τῷ κλύδωνι τοῦ ὕδατος,
καὶ ἐπαύσαντο, καὶ ἐγένετο
γαλήνη. εἶπε
δὲ αὐτοῖς· Ποῦ
ἐστιν ἡ πίστις
ὑμῶν; φοβηθέντες
δὲ ἐθαύμασαν λέγοντες πρὸς
ἀλλήλους· Τίς ἄρα
οὗτός ἐστιν, ὅτι καὶ
τοῖς ἀνέμοις ἐπιτάσσει
καὶ τῷ ὕδατι, καὶ ὑπακούουσιν
αὐτῷ; (Λκ. η΄ 22-25 )
........................................................
“Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν;
Σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια
μόνος”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου